едноверец

мн. едноверци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 28747
Тој што има една вера; тој што има иста вера со некој друг.
Примери:
Без државна организација, порано или подоцна, тие ќе ја преминат границата на трпението, дури и за едноверците и ќе го претпочитаат окупаторот отколку бескрајното пролевање крв.
Тој е главен предводник на турската армија кој им помага на своите едноверци.
Изведенки
едноверка ж.
мн. едноверки