деликвент

мн. деликвенти
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 24814
Тој што извршил кривично дело.
Англиски: delinquent
Употреба: Правда
Примери:
Со текот на времето ваквите ученици се развиваат во деликвенти.
Слично со: виновник (м.) , злосторник (м.) , престапник (м.)
Изведенки
1. деликвентка ж.
мн. деликвентки
2. деликвентен прид.
деликвентниот