ки (изв.)

Ах мој ти ме сју ти зи, Ки’ ке бузен си ќерши, Е, еја, еја те лој, Се ти зембрен ма мори!... (По завршувањето на песната, која Илија ја прати со големо интересирање, му ја изкривува капата на Арнаутикот над око и кон останатите Арнаути од каде што доаѓа гласот): ИЛИЈА: Рофш!... Рофш!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Во одежда на страдалник Гледа Арсенија Лилјак прелетува над него во мракот И низ прозорецот на костурницата Удира во полиците со черепи Врз ки е врежано Герасим Ефтимија Павле Копајќи со прсти по земјата Меѓу летото и правта земска Греда Арсенија И ластовичка во залезот како прелета над реката и застана на крстот спроти него.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Од гледна точка на Павлов експериментот требало до докаже дека кај кучињата условниот рефлекс секогаш постои, додека Лакан истакнува дека таквиот заклучок е чисто идеолош­ки, бидејќи го прикрива фактот за тоа дека дури означителот го предизвикува рефлексот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Тирамис?” - во тоа се беа вљубиле пред десетина години во пријатниот геј ресторан во Ки Вест; се правеа како тоа да е наслов на некоја арија на Пучини; на подоцнежните патувања, дури и во Италија, наидуваа само на послаби верзии.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Раката ѝ го наалува мешето, нежно се притиснува на него Бргу бргу ки дојде!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ејми ако убаво мириса белки не ки ти залетне!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тука ѝ се упика у зборот мајка ѝ Ми аку има ки са нјде за друзи!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Не сакаше да го запира нејзиниот елан во зборувањето, во тажален­ки­те што ги пееше, за блиските починати.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Чана ја поткрева големата снага, ги гледа децата и вели Шо велиш, моја Пелагијо, ки са нај м′шка р′ка да гу пувела во дете?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ги зел, а тие ни лаф. Такво било времето И пулувинта да и зевше ништо не ки речикме!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ет су та радост лесно ки ни изврват деновите на м’ки у пудрумут.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Братот остана упорен докрај, успеа во проблеснувач­ки­те мигови во Татковото кажување, од неговите записи и книги.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Најголем грев во прво одделение беше на денот на сликањето на крајот од школската година да немаш кецеља со која што ќе бидеш овековечен заедно со своите школски другари/ки.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)