суденик

мн. суденици
Вид збор: Именка, машки род
1. Судбински предодреден брачен партнер.
Примери:
Дојде суденикот да ја види.
2. Тој на кој му се суди.
Употреба: Правда , Ретко
Примери:
Судениците ги внесоа во судницата.
Изведенки
суденица ж.
мн. суденици
брачен партнер предодреден од судбината