потера
мн. потери
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 4459
1.
Вооружена група што гони некого за да го фати.
Имаше големи потери на целата територија.
Потерата запука по него, но тој продолжи да бега.
2.
Гонење на тој што бега за да биде фатен.
Англиски:
manhunt
Албански:
poterë, ndjekje
Најпосле се согласија и тргнаа во потера.
Тој се врати од залудната потера по еден избеган престапник.
