апотеоза

(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 16289
1. Во антиката: обред на воздигнување, прогласување на некого (владетел, цар) за божество.
Англиски: apotheosis Албански: apoteozë
Употреба: Историја
2. Обожавање, величање, оддавање посебна почест на лица, предмети или појави.
Англиски: glorification Албански: zbukurim
Употреба: Преносно значење
Примери:
Песната е еден вид апотеоза на планината и на нејзината гранитност.