бесач
мн. бесачи
Вид збор: Именка, машки род
Тој што беси, одзема некому живот со бесење.
Примери:
Стрелајте во јажињата и спасете ги невините луѓе од бесење, а во овој дел имате и нова задача, да ги убиете и бесачите.
Слично со:
џелат (м.)
