рушител м.

рушител (м.)

Додека останатите мислители и поети ги величаа мистериозните длабочини на германската душа и настапуваа како рушители на универзалното, тој се осмели да изјави: „Сеопштата трпеливост најсигурно ќе биде достигната доколку го оставиме намира сето она што ја создава особеноста на различните човечки единки и различните народи, сè останувајќи убедени дека дистинктивната црта на сето она вистински вредно се содржи во неговата припадност на целото човештво”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кој тип луѓе најмногу ги сакате? Градителите. А кој најмногу го мразите? Рушителите.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
На човечкиот спокој басот му бил рушител.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)