родителски (прид.)
Кога Бојана ја тешеше и ја куражеше Доста, им се приближи и Доста Макрева и трите мајки се одделија сосема настрана и потонаа во родителски — мајчински — разговор.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Анасана-аврадана" беше го оставил во конакот, гласот му беше мек, мазен, умилен, дури личеше на родителски, кога човек се разделува со своите најмили: — Ете — рече.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тој го извади ќесето, и бидејќи Бисера беше ја разврзала бовчата и ја извадила кошулата, попот фрли и на неа една франга и честита родителски.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Невестата – ќерката – да плаче што ја остава родителската куќа, мајката што си го дава чедото на друга куќа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ги содруживме погледите со тетка Анѓа, чии што очи отпрвин свенато нѐ пречекаа, а потоа веднаш благо и родителски светнаа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бојан долго не заспа. Веќе ја доживуваше во мислите претстојната средба со своите родители, веќе се замислуваше повторно во родителскиот дом, во училиштето, меѓу другарите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
ЈАКОВ: Ги затворила очите. Депресија. Логичен производ на ваква родителска комбинација.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
А во три веќе се враќаме од работа - ќе има родителска грижа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
А што поседува тој: опустената родителска куќа (во која брат му, обземен од итрите планови на евнусите, ниту наминува) нема кој да ја чува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тој сакал на германската публика да ѝ даде нега која ќе ја излечи од нејзините повоени чувства на лишеност, изолираност и болка, што ѝ ги нанеле очајничките промашувања на нејзината родителска држава.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Автобиографија или рекомпозиција на алегориските фигури на една родителска тријада?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Имаа направено сличен трик и со родителскиот инстинкт.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мајка не беше била никогаш, на ниту една родителска средба за постарите браќа, па тие си ги завршија училиштата со одличен успех и со примерно поведение.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Остана уште обврската внучињата на баба Петра и дедо Костадин да ги подготви за враќање кај нивните родители, дури не смее ни да чека ако веќе еднаш овде се појавиле од црвениот крст, туку да се загне самата и да ги пронајде кривулестите патчиња што побргу ќе ги однесат во родителската прегратка.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И во времето кога се ближеа залезите на нивните животи и кога бевме далеку од нивната семејна орбита, со наши семејства, тие веруваа дека сѐ уште не престанала нивната мисија, нивната родителска грижа, посебно на Мајка која, и натаму, веруваше дека Бог ја одржува во живот токму за да си ги спасува своите чеда.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Леон Голдблум беше исклучително нежен со својата ќерка-единица и цел живот изобилно ја даваше својата родителска љубов.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
5. Работодавачот не смее да наложи работа подолго од полното работно време на работникот на кој, врз основа на мислење на лекарската комисија, поради таквото работење ќе му се влоши здравствената состојба; како и на работникот кој работи помалку од полното работно време [скратено работно време] во согласност со прописите за пензиско и инвалидско осигурување [инвалидност], 144 прописите за здравствено осигурување [медицинска рехабилитација] или врз основа на други прописи [родителски обврски] (чл. 120, ст.1, ал.6 и 8 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Нејзиното искуство ѝ кажуваше дека родителската врска исконски останува нераскинлива. ѝ беше сосема јасно дека еден ден нејзината внука, без разлика на далечината и времето, ќе посака повторно да го почувствува тој мирис и да се огледа во неговите очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Можеби во друг град, друга улица, на вратата од некое училиште, на родителска средба...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Томо ненаучен на родителски сентименталности, кратко се поздрави.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
