рбетник (м.)
Во огромната челуст на тишината невратно се губеа притаени пцости, злокобно тропање на некакво железо, неразбирлив шепот и сѐ што не се слушаше, и сето она што сивите луѓе, го носеа под грло, зашто 'рбетникот на големиот организам на колоната беше скршен.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Вели дека е болна, дека не може да седи, затоа што ја боли ’рбетникот и дека не е способна да работи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но еден ден, носејќи канти, паднала така незгодно што си го повредила ’рбетникот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ги знам затоа што сум повлечен во јазикот, во онаа маса од која произлегуваат зборовите со кои се служат живите. Во дното на 'рбетникот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Се браниме од секакви чинки Се браниме од лоши соништа И од лоши толкувачи се браниме А еве сега нѐ учат да се браниме и кога никој не нѐ напаѓа И којзнае дали ќе се одбраниме Ако Господ не нѐ варди и одбрани Првин од нашите сопствени лажни сонувачи И препродавачи на измислени соништа Кои не знаат дури и да танцуваат со соништата Без да им го повредат ’рбетникот од прекумерно стискање
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
