растропа св.
растропан прид.

растропа (св.)

Човек си се расположил, си легнал да спие, а вие сте се се растропале, божем!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Мирко ќе дотрча однадвор, ќе ги растропа вратите и ќе бувне во кујната.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ќе поминат десетина минути, ќе поминат дваесетина, триесетина и вратите пак ќе се растропаат.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Завревија многумина. некој нешто извикуваа, по улицата под куќата потекоа коли што се растропаа по камењето како Свети Илија по небото да оди.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
А сите надвор, со чиничиња подготвени чекаат по парче од колачот, за кој веќе знаеле дека ќе го јадат уште од моментот кога си се растропала со жицата во ванглата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)