пооди св.

пооди (св.)

Поодиле внатре како кај нас и дошле до едно место од кај што започнувале да се делат штрковите по вилаетите.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Змејко пооде доста по голината и дури потоа се потргна од трагата и застана в страна.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стигна некако до чебренскиот манастир, ги соблече Ѓорчевите кумитски алишта што ги зеде од Чачовци кога Ѓорче замина за Битола, ја наметна поповата антерија и долама, ја кладе поповата шапка, а бидејќи пооди некој месец и друг небричен и нестрижен се направи токму „папаз ефенди“.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така се образува четата на Коле Каранџулов, во која попаднаа и нашите пријатели Крсте Шаќир и Јован Ѓуров и поодија со него дури да го најдат својот војвода Толе Паша и да тргнат со него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас поодев малку, оти мајка не ме пушташе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така одиме низ полето, пееме. Пооди, пооди и запри.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Чинам пооди и пак поступи се. Подоближи се, па поврати се.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пооди, пооди, чинам, и запри, наслушни.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така: пооди, пооди, и истрпни.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сета шума поодува, се поместува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Поодев уште педесетина минути и излегов кај ширинката пред Фискултурниот дом којшто имаше две вртелешки а на стожерот од едната, еден врзан пес беспризорно се мочаше по асфалтот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Потоа минав низ теснецот меѓу ракометното игралиште и фискултурниот дом, поодев уште педесетина метри и излегов пред Офицерски, на самиот почеток на главната улица. 64 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Пооди тој автобусот така што пооди и слушам тој агентот свика: „Стоп!“. Претрес и преглед ќе прави.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Пооде Јана по брегот и пак застана, загледана во зелените води на Тиса.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)