обуен прид.
обуе св.

обуен (прид.)

Само не знаеја децата дали една и иста мравка изнесува повеќе или само едно зрно, бидејќи сите имаа еден „сурат", сите беа облечени во црни алишта и обуени во исти опинци.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
23. АКО ИМАШ ЌЕ ТИ ЗАВИДАТ, АКО НЕМАШ ЌЕ ТЕ КУДАТ - и обуен и бос, значи, ќе нагазнеш врз шилести клинци, биди ваков или онаков сеедно ќе си под тој удар - сѐ на страната обесчестена во тој морален лринцип...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Обете, обуени со едно рало чевли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ногата ѝ е одмерено поткрената; ѝ светкаат чевлите првпат обуени, ѝ ѕиркаат везените винени чорапи под долгата бела кошула порабена со прекрасни шарби; во раката зафучила везано шамиче со разнобојни пуфки на рабовите.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Мина преку терасата и околу оградата од грумушки трендафили, и тогаш нејзините стапала, обуени во сандали со ремчиња, нежно згазнаа на тврдиот, како килим, тревник помеѓу трендафилите и портокаловите кринови, кои со своите трубички беа отворени кон сонцето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Беше во истиот летен фустан и со истите плитки сандали обуени набосо.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нозете им беа обуени во плитки сандали, но без чорапи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- И затоа обуен сум и топло облечен. - Обуен и облечен - просаска Кољо - ама со измама, а не сакаш да знаеш дека сето тоа се само солзи и болка...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ни рекоа ќе ги носат по државите, таму, велеа, ќе имаат да јадат, ќе бидат обуени и облечени и ќе учат, велеа... ќе станат, велеа, учени, лекари, даскали големи људје ќе станат, ни велеа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Политичкиот се загледа во неа и во шинелот, спушти поглед на нејзините нозе обуени во големи и извалкани цокули, а потоа ѝ рече: - Дојди поблизу.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)