мутли само мн.

мутли (само мн.)

Си се преврза Дочка со тулбенот, ја омолкна метлата, ги измете сите мутли до каде што можеше да стаса, фрли шутки, паници, опурчаци и други непотребни работи што стоеја таму со години.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го носел и својот маузер, за него многу прикажуваа во селото, Змејко знаеше само за фишеците од таа пушка, што ги наоѓаше по мутлите од старата куќа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Маските, коњите, магарињата токму сега почнаа да пцовисуваат, воловите ги изеде аскерот, а овчарите останаа со стаповите в раце и ѕвонците по мутлите нафрлани, бидејќи сѐ се изеде и изумре од глад, која затропа на сите селски врати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Излези, не те тепам тебе, вели, и ме бара в ќевар, в плевна, под скали, на черен, по мутлите, секаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го криеме оружјето по црквите, по камбанариите, во амбарите, на таваните, во мутлите од черените.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ветрот надвор бувташе во ѕидовите, во прозорците, застрашувачки свиреше низ мутлите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)