мрежест (прид.)
Пламенот заигра со мрежестите шари и му го осветли долгунестото, збрчкано лице со ретките мустаќи свиснати надолу и слепени за сувите образи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Последна мрежеста кошула на утринската магла се крена и се стопи во воздухот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Косата и веѓите му изгореа, а му изгоре и кожата на лицето; новата кожа што му порасна му беше тенка и проѕирна како хартија за виткање цигари низ која му се наѕираа мрежестите капилари како гранки од сува папрат.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Од Кукулино пошле по Бели Поклади, веднаш по третиот ден на Рамазан Бајрам, кога по задоцнетиот снег на земјата се собирале мрежести барички.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сонцето заоѓаше. Мама стоеше крај мрежестата врата зад мене, ме гледаше како ја свивам пораката и ја ставам в џеб.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
И кога виде Писмородецот, крај мене застанат, дека во буквата сум гледал, се вцрви и тој (Боже, дали и нему таа буква на блудна девојка му личеше, на блудница Вавилонска што те довикува меѓу нозете свои?), светна со окото мрежесто, па зеде и со својот калем ја покри убавината соблазнителна со мастило црно, невидлива ја направи.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Доаѓаше низ некоја мрежеста темнина од која најнапред се појавија неговите кафејаво земјени прсти со многу кал под ноктите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Наиде на спомнатите скали со мрежеста ограда, се качи по нив, а потоа низ долгиот ходник тргна кон канцеларијата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Застојаниот воздух трепереше полн со честици, а сонцето мораше да го филтрира воздухот низ мрежестата нејасна замагленост.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Мачорот отиде до прозорецот под мрежестата ограда и ги вкопа своите канџи во истрошениот дрвен страничен ѕид.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Гледајќи како сонцето се провира низ мрежестите пердиња и како ги капе, со својата блага портокалова светлина, комодите што имаа боја на мед, стана видливо свесен за убавото време.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Колку многу ми недостасуваат во Пасажот железните мрежести ролетни спуштени сѐ до бетонот! ми шепоти сега привидот на познат женски глас.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Грди дебели полицајки трчаат голи по ливадите и ловат пеперуги со мрежести хулахопки (теренот е безбеден: специјалната единица за борба против шаренило веќе ја искоси тревата и ги искорна цвеќињата)
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Смирена сум како дете во мрежеста колепка.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
