монопол (м.)
Тутуни садиш, тутуни нижеш, тутун таговно у монопол редиш, ме споменуваш и ем си жалиш денови - крепи тешки си редиш — Величко, мори, другачко златна!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Откако Ленка остави кошула тенка ленена недовезена на разбој и на наломи отиде тутун да реди в монопол - лицето ѝ се измени веѓи паднаја надолу и усти свиа кораво.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Младичот беше задоволен и често повторуваше дека ова ќе мора да им успее, му објаснуваше дека ги притиснале в ќорсокак луѓето од монополот, го извеле тоа многу добро, а за она му рече дека тој ќе мора да си однесе и нешто дома, таа пролет; тој веќе беше почнал да се подготвува за одење в село.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
АНДРЕЈА: Нема да биде обичен. Овојпат ќе каснеме до коска. Ќе фати гангрена. Пиварата, монополот, ложилницата.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
АНДРЕЈА: Уште некој час и гладните работници ќе тргнат со налани преку Камени мост кон монополот.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Слично, кога ги анализираме интеракциите меѓу владите, големите комерцијални монополи, медицинските и воените власти, забележуваме дека тие обично се поврзуваат на различни начини, надополнувајќи се меѓусебно, без да ги загубат своите индивидуални особини.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тие ретроградни процеси, тие обиди за спасување на еден монопол со друг, денес се одвиваат кај нас, и затоа моментно сме во слепа улица, бидејќи секој монопол е слепа улица, од неа нема друг пат, мора да се удри в ѕид.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Потоа продолжи: „Дали не им ја украдоа водата од Дарван, не им се удри ли зимоска малкуто тутун што го откупи Монополот на трета класа, не плаќале ли маказарчани и другите жители во оваа кааза во времето на Никола Поцо, како што пишува и во царскиот ферман, повеќе данок отколку што треба?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Му беше јасно дека идеологијата имаше апсолутен монопол над вистината...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
За чудо, беше пратена во Монополот и таму се најде како работи на лентата за сортирање дури и пред да се појави таму Вангел на Борис Биџов.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Уште додека садеше дрвца во голините на Водно со Танаско и со Вангел на Борис Биџов, при едно спомнување на Вангел дека преку Трудот нашол работа во Монополот, таа тоа си го врза во крпче.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Мама Пелагија секој ден заминуваше на работа во Монополот, а баба Перса, односно Мајката Перса, денот ѝ го посветуваше нејзе.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Константин З . се чувствуваше семоќен, гледаше во огромното сиво здание на поранешниот монопол и сам си го поставуваше прашањето: дали некој друг успеал цел еден етникум да затвори во една единствена зграда?
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се приклучила кон сонародниците во ноќта на 11 март 1943 година, со нив била транспортирана во Скопје, затворена во привремениот логор за македонските Евреи во скопскиот монопол.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Наспроти калифорнискиот Дизниленд на овосветовната радост, ова е дом на знаците, сенките и сеќавањата на еден непостоен, бивш живот кој стега во грлото и пече на работ од очите. Самуел Ароести гледа преку оградата на Монополот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Денес издавањето е графички чин врз кој најчесто издавачите имаат монопол.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Но не смееме да заборавиме дека модерната држава има монопол над движењето.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Во ладните зимски вечери, лист врз лист го ределе, а потоа во бали го носеле во монополот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Место каде што мајка му истураше чаша вода пред секој почеток на новата учебна година, место од каде што со мал ранец брзаше кон автобуската станица за да го фати автобусот што го носеше во престолнината за да полага испити на државниот универзитет, место каде како дете во врнежливите летни денови играше Монопол со другарчињата...
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Можеби и си го губи монополот врз прифатливото сексуално поведение.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
