иха изв.

иха (изв.)

Ене, да се увериш. Ене, Крчо каде си и носи парталите кај сестра му. — И се разнесе едно танко — „аха ха иии ихи!“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Иха, иха, ој, облакот е мој! Пееше Томчо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А другачки ми: ха, ха, ха, - ихи, една ќе се изука, друга ќе ѝ се привдаде, се смеат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Бравос- му рече Петре. – Сенце ѝ стави да ѝ се најде? - Иха- рече бате Јоле.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)