дванаесетти бр.

дванаесетти (бр.)

Во овој град на Меза постои стара црква од петнаесеттиот век, но затоа пак во Лиеж, во црквата „Сан Бартелеми“, се наоѓа казан за крштевање, изработен од дванаесеттиот век од мајстори во Уј, кој по својата уметничка вредност, како што пишува во книгата, се споредува со многузначајните дела од времето на италијанската ренесанса.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Капинка може повеќе, веќе дванаесеттата ја тера.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Семоќни волшебници со змиски очи се спогодиле да ги состават овие луѓе во мачната и тешка илјада деветстотини и дванаесетта година, во која не се знае колкав ќе е откупот на поразените ни колкава ќе е и каква награда за оние што ќе слават.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ни јавуваат дека во април се одржал Дванаесеттиот пленум на грчката партија на кој сме рехабилитирани.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Тој настапува за некого порано, за некого подоцна, но отприлика некаде по дванаесеттата година од животот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ноќта, на дванаесеттиот час, при мената на денот, силен вресок ги кренал сите од постелите.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас тоа тешко го поднесов, но беше виша сила: на дванаесетти декември нафрла голем снег. Така знаеше да прави последните години.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Поскоро човек би можел да ги расебети ѕвездите на небото, заклучи авторот и го продолжи бавното одење додека часовникот не покажа преминување преку дванаесеттиот час на денот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На дванаесетата страница следуваше практичниот запис За варење самварен сапун...се зема 10 килограми чист лој се клава во казанчето а после се зема 2 литри и ½ вода и се растворва во водата 1 и ¼ камена зода и се турва од таја размлачена вода во растопениот лој и тоа се кува еден сат после еден сат се турва уште 5 кгр и цела вода се остава да вари 2 сати а сетне се фрљае 2 – 3 грсти сол...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)