глувост ж.

глувост (ж.)

И се топеше во глувост на длабока мирна вода... И е здодевно. Зошто е дојден овде?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Дебелите камени ѕидови, доскора постигнати од тешка глувост, ја прошмукаа уличната врева.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Гледаш со половина окце, повеќе го чувствуваш тој мир, таа чудна промена. Општа глувост.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, смртно ме исплаши таа глувост. Водата веќе беше влезена во мене, се колнам, таа беше голема, најголема.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Јас и денес треперам кога ќе видам детски домови, сѐ уште мислам таму е таа глувост, таа неподвижност, таа штама.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ако остане дома, знаеше што го чека - бескрајното и неуморно чекање на мајка му во осамената куќа, наизмерната глувост на секаква, добра или лоша вест, за исчезнатиот татко; неговото бесмислено шлаење низ градот без секаква цел, изненада или задоволство.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)