глогов прид.
глог м.

глогов (прид.)

Ќе ја обесам ноќта и ќе ја бодам в папок глогов кол.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Заборавам на ноќта - бик, на нејзините врели ноздри, на глоговиот кол. Гледам и умирам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Крикот се засили. Доаѓаше од височините, од снегот, од кон северната страна на Глогов Валог.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ќе ја обесам ноќта и ќе ја бодам в папок со глогов кол.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Заборавам на ноќта бик, на нејзините врели ноздри, на глоговиот кол. Гледам и умирам.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Откако му свирнаа глогов кол во срце неговиот дух и понатаму телепатски комуницира со мене.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога ѝ се доближила, имала што да види, во подадената нога на мечката наденат еден голем трн (глогов) , а мечката со милни очи ја гледала мајка ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Затоа и му ги бара коските, за да се накалеми на нив, како на трн глогов.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)