внимателно (прил.)
Поарно да го разбудам. (Доаѓа до вратата и внимателно ослушнува.) Грчи ли, грчи!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Епилогот на оваа „дискусија“ (во која што не дојде до збор партизанот) беше сосем очекуен: партизанот ја извади од внатрешниот џеп на палтото својата збирка, внимателно завиткана во еден италиански весник, и - им ја даде.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Високиот, внимателно напудрен професор по српски и по историја, киваше во белите дланки, удираше со прсти по масата, речиси по барабан, и весело говореше: - Вие не сте добиток, имате јазик.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Што значи тоа? Истите зборови ги повторив внимателно делејќи ги на слогови.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се завлеков во дворот на Димка, внимателно и на прсти. Како ајдук.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Сега тој, кога внимателно ги ислуша, сето ова им го објасни.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Некој внимателно, чиниш не сака да чуе никој друг, тропаше на порта.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Дедо Геро внимателно ги ислуша сѐ што рекоа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Внимателно следеше: златестата пајажина сомотно развлечена по кожата на пробиените гради го менуваше патот на темната нишка и не ја запираше.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Внимателно го следев умирањето на пчелиното брчење и гаснењето на цвркотот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Погледни ме внимателно. Ако не ти личам на измамник слушај ме и понатака и немој да се смееш кога ќе ти речам дека тие луѓе имаа чудни лица; млечнобели, сиви, жолти, сини, зелени, секакви, само не какви што се нашите лица.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Гледаше внимателно и без доверба: оној во црната рамка принесуваше запалено чкорче кон своето лице обраснато со мрак и со јаки сенки под јаготките.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
За тоа време, скриена в сенка на диви боцки, волчицата внимателно го следеше животот пред себе - стадото на густо збиените овци и кучињата, таа нејзин жива и страшна омраза.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Суљо почна да раскажува надолго и нашироко, а Великиот везир почна да се нервира од долгото раскажување, но гледајќи го заинтересиран султанот, и тој внимателно слушаше: – Ете така Падишаху.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Арслан се загледа внимателно во Анѓа, која ја држеше понаведнато главата, но очите го стрелаа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Една старичка буташе внимателно по правлиот тротоар старовремска детска количка полна со компири, неколку деца шутираа корка од лубеница, едно црвенокосо момче се мачеше да го намести на запчаникот на својот бицикл откачениот синџир.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Внимателно следеше сѐ кај нив. Загрижена: неуморно бдееше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Цепенко се исправи. Внимателно се загледа лево и десно.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Каква едноставност“, со восхит помисли сликарот внимателно загледан во момата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Долгите нозе му трепереа како на младо ждребе додека слушаше внимателно.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
