бифе (ср.)
Таа не знаеше дека тој вечерва воопшто не ја гледал како Јанте, дека за сето време седел долу во бифето на театарот и станал дури кога загрмеле ракоплескањата на крајот од претставата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
САНЕ: Дупла! Во тој момент во замаглената просторија на бифето навлегува завивање на сирена.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Додека пиев топло млеко, влезе во бифето полицаец и од секого бараше билет за патување.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Оние што немаа билети ги отстрануваше од бифето. Ги избрка и сомнителните жени.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но, сѐ беше попусто. Влегов во бифето во кое чекаа на воз.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Добро де, нека биде театарско бифе, - се помирив.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ја погребаа сестра и на Ана. – Која Ана? – Зарем не сум ти кажувала за неа? Се запознавме во театарското бифе.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се качив од една посивена провинциска станица, возот патува бавно и долго, а јас, и покрај неколку испиени шприцери во станичното бифе, подготвен сум да бидам љубопитен и внимателен соговорник.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Пушење. Во оваа група спаѓа и Shoulder, како и Space (“крупен план на шанкот на бифето додека рацете од време на време ги преместуваат чашите, а пригушената конверзација се слуша од позадината”).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Едниот што го донесов од дома и другиот, оној за сечење месо, го зедов од бифето.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Иако не можеме без нив. – Повторно со необична леснотија, патникот се истовари од таксито и свиркајќи некоја старинска мелодија („Само еднаш се љуби“!, му текна додека се враќаше во рикверц) се упати кон театарското бифе.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Од бучавата, бифето одеднаш пропаѓа во дупка од молк, како да ви се дупнале тапанчињата на ушите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Што? Си одат? Толку рано? - се чудиш, како навистина првпат да си во театар, односно во театарско бифе.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Главно, кога ќе седнеш по премиерата во театарското бифе, за сѐ се зборува освен за делото.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Кочо веќе си го претстави животниот негов пат, од утро до вечер, тоа стално номадско местење меѓу крчмите в село и бифето на станица.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- До девет саатот сум овде... од девет лумпувам во бифето на гара...
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ако работеше во ова бифе неговата секретарка Јованка, трудејќи се да го расположи, сигурно веќе ќе го прашаше со што би можела да го послужи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Во бифето седна до масата што беше поставена најблизу до печката.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се случуваше некој од нив да се пожали и поради недостижноста на женска, принудна врска помеѓу два исти пола или украдена финта од страна на колегијален соперник за, со чашка прекрасно виски, неронско-ораторски да заклучи дека сите најдобри муабети отсекогаш останувале по бифеата.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Иако по некој период му го простив тоа и се чинеше дека за кратко време сѐ ќе си дојде на свое место, се случи уште едно негово извинување, дека не може да дојде на закажаниот состанок, во нашето, до вчера, омилено бифе.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
