чистотија ж.

чистотија (ж.)

Уличниот хероин рапидно варира во чистотијата така што и искусните корисници можат да настрадаат од овердоуз.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа повторно раѓање за кое говори Хундертвасер е можно во неговиот систем на размислување, затоа што, по негово мислење, од изметот се раѓа живот, како што, обратно, „стерилната чистотија е смрт“.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)