усмевне св.

усмевне (св.)

Движењата ѝ стануваа сѐ посигурни, се слеваа со музиката. Прекрасно! Се усмевна тој.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Зошто ми е? - се усмевна Соколе, но веднаш како.да се уплаши да не излезе тоа негово усмевнување како нешто неарно, да не се сети нешто долно во него.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Штом го виде Коча, се усмевна широко и се порна натаму. - Слободно? - праша тој. - Слободно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Уметникот и не сакајќи сожалително се усмевна. Бокалот е поставен во кујнска маса, со две ружи внатре.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)