симптом (м.)
Како и да е, искуство од 10 фунти на нередовна база не е доволно за развивање 84 зависност, ниту за да биде толку лошо како во новелата на Вилијам Бароуз (William Burroughs) со симптоми како вознемиреност, тресење, потење, хипертензија, спонтани ејакулации, губење апетит, неконтролирани напади на дијареа, повремени грчеви на дебелото црево, итн., со постепено смирување од над пет до осум дена.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Често пати сугестиите дека луѓето можат да бидат успешно сфатени како машини (и според тоа ограничени) се видени како нешто навредливо или бесмислено, и тоа се смета како симптом на некој вид политичка грешка или интелектуално слепило.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Второ, сериозни физички симптоми се јавуваат кога има некоја голема животна дилема, но поради некоја причина не се води разговор потребен за нејзино разрешување.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Симптомите се: главоболка, гадење, вознемиреност, анксиозност и дехидрација.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Рационалната традиција е вчудоневидена од големиот број пациенти чии што животни стресови се материјализираат во физички симптоми.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Една или две цигари предизвикуваат симптоми на стимулација.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Многу корисници на екстази се жалат на континуирани симптоми на настинка.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Секој психијатар со минимум искуство знае дека тоа е невозможно, такашто, кога некој ќе му дојде со такви симптоми, тој не дијагностицира шизофренија туку хронична вознемиреност и слично.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој не ги напаѓа симптомите, туку ги анализира причините.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во психоанализата е присутна силна редукција на тајната, големо неразбирање на знаковите и симптомите, сѐ се сведува на она што Лоренс го нарече „мала нечиста тајна”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Симптомите на оддалечување карактеристични се за програматските кланови.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
(...) Авантуристичкиот лик на големиот литерат Марино можеби и не е некаков крунски сведок, но тој кнез на ласцивноста барем нè донесе до препознавање на некои симптоми - еротската опседнатост која на „маниристичкото делување“ му дава специфични импулси.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Од корпусот на хрватското граѓанство се потиснува една група луѓе врз која се проекцираат општествените негативности и којашто така демонизирана станува симболички симптом- предизвикувач на севкупната општествена несреќа. 26 okno.mk
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Некоја појава станува симптом само ретроактивно.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Првите симптоми на душевно оболување и хоспитализација 1914.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Дури и како обична измислица, таа претставува симптом на конституциско пореметување внатре во самата хрватска интелектуалност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во овие десет броја Маргина се обидуваше да го разбива оној нарцистички (автистички, во крајна линија), оној апологетски концепт (симптом, поправо) за културата, кој богами е доминантен во нашево кревко и бедничко културно живеење; од уличните минувачи затекнати во глупавите анкети, општинските чиновници, директорите на културните институции, министрите, преку новинарите и уредниците на културните рубрики, до претседателот на државата (кому, сепак, единствено и може да му се прости таа јазична помпезност, бидејќи работното место му е такво, церемонијално), речиси секаде (особена чест заслужуваат ретките исклучоци) владее тој бомбастичен, провинцијален дискурс кој повеќе прилега на мобилизациски плакати и на продавници за вештачко цвеќе отколку на еден јазик кој треба да критикува, да продлабочува, да артикулира разлики.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Во секој момент напнатоста во тебе може да се претвори во некој видлив симптом.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не само секој вистински прекршок, туку и секоја ексцентричност, колку и да е мала, секоја промена на навиките, секоја нервозна особеност која би можела да биде симптом на некаква внатрешна борба, непогрешливо се открива.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Поимот синдром по дефиниција означува збир на симптоми на една болест.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
