салва (ж.)
И езерото зафатено од некоја возбуда, се креваше, се разбрануваше, ја заплускуваше карпата под манастирот и се разлеваше екот како пукање на салви.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Затоа со „салви од истрели и удари на кундак ‘масата’ мора да се врати на местото што ѝ припаѓа; ‘народот’, напротив, се приведува кон една за властодржецот / расата / нацијата потребна единица” (Канети).
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
