русалка (ж.)
Се сети на кикотливата русалка со топли бутини и се покаја што влезе во црната авантура.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се разбудуваше испотен и жеден, нејак да го разбере ноќното кикотење на Мануша и на сувата русалка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој чекорел во свечена осаменост на обред во кој се кадат со темјан слабушкавите за битка, всушност не ги подавал рацете кон копнежи туку со здив, со чело, со врелина во врвовите на прстите џбарал слободен простор по чии невидливи врвици можело да се стаса до златни бранови на 'ржено море а во нивната лелеавост да се живее и да се чека на доаѓањето на русалките и девојките; со нив ќе е и таа, Ганка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Нема запреги и нема маѓесници, русалки со коси од ѕвездени нишки, мислев.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Проказник со воздишка се ослободил од возбудата: од движењето и од облеката на сенката се вообличувало недорасната девојка, русалка во селско што сега нашла што бара и клекнала наведната и неподвижна над некој од заспаните.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
