разрушување ср.
разрушувачки прид.

разрушување (ср.)

Војна. Мислата за смрт и разрушување им спие како склучкана змија на срце.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Знаев дека Ниче бестрашно говорел за разрушувањето и обновувањето, но тоа ќе беше лесно изводливо - да не постоеше стравот.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)