преокупира св. и несв.
преокупиран прид.

преокупира (св. и несв.)

Лесно би ги заборавил. Преокупиран сум.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Веројатно сум ја насетил опасноста, сум забележал едно лице што постојано ми ги преокупирало мислите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Преокупирани се со тоа кај ќе се појават и дали ќе ги улови апаратот на некој фотограф.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Темата на жртвата, без оглед што фала му на Севишниот, лично ја нема искусено, ниту тој, ниту неговото семејство, посебно го преокупира рабинот бен Цви.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тоалетата и партнерот беа најважните детали кои ги преокупираа мислите на сите матуранти.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)