поткашлува (несв.)
Одамна се раздени ... - поткашлува. - Облачно е, душо. Врне.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ќе ја прилепиш до грнето, вели, и тоа цел ден ќе врие, ќе поткашлува како стар човек, поднастинат, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не се уморени, и ако заспијат сонот им е плиток: на секое лавнување на кучињата се разбудуваат, се превртуваат и поткашлуваат. Сѐ се слуша во тие зимски ноќи. 32
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја пречекорив првата жена и таа почна да поткашлува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Поткашлувајќи значајно, старата чавка погледнува наоколу и одеднаш забележува дека детето го снемало: - Каде е?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
„Чудно дишеш. Поткашлуваш“, возвраќа другиот човек. Правилно одговарам: „Можеби малку застуде.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Стариот железничар нестрпливо си ја поправаше шапката, без потреба поткашлувајќи во дворот - на чистиот воздух.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Пајтончето прусаше по патот, потсвирнуваше со гумите на свиоците и поткашлуваше со моторот на угорниците.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Знам, знам! Позната ми е таа стара многу сугестивна улога на поткашлувањето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Одоздола се чуја чекори и поткашлување. Си идеше Рангел.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
И згора на сѐ, нашиот вујко се гордее со она што го напишал за нас - Додека ги кажува овие непотребни обвинувања Виктор се напрегнува да го имитира изговорот на братот на нашата мајка, она нагласено шупливо шепотење но само во понекој од зборовите, а на крајот на реченицата обврзното поткашлување, како кај вујко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Милан поткашлувајќи си го подготви грлото, си ги замазни мустаќите со горниот дел на дланката и почна да ја пее народната песна.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- Режисерот за време на претставата: „Мрдаш. Не седиш мирно на столот. Поткашлуваш.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
