отпростум (прил.)
- Не сакам отпростум да ти го тријам носот со сол.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Од збор на збор го подбидоа да фати облог дека на еден здив и отпростум ќе испие три ока вино и ништо нема да му биде, сакаше да им покаже колку е силен и затоа да престанат да го задеваат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Првите денови, кога нешто ќе спремев, и ќе ставев на маса, тој ќе ја земаше својата чинија и ќе се повлечеше во собата, или пак ќе јадеше отпростум, свртен на некоја страна.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Методија праша што треба да помогне натаму, но Симон му одговори дека не треба ништо, дека е добро што свршиле работа и го извади пријателот од влезот надвор и таму отпростум испија двајцата по една ракија.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Не ја слушав. Сѐ уште стоев отпростум на средината од собата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ние стоевме отпростум во собата, неподвижни. Го гледавме танцот на сенките.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Не ме слушаше. Сѐ уште стоеше отпростум на средината од собата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
