ортодоксен прид.

ортодоксен (прид.)

Тие се здобиваат со сопствено значење во опозиција спрема ортодоксниот вокабулар: „структура“, „систем“, „ограничување“, „детерминанта“ итн, вокабулар организиран околу сликата на животот како некаква „билијарска кугла“.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Кога авангардните движења пропаднаа, општествено конструктивните погледи во уметноста паднаа во немилост, што го предизвика општествениот ескапизам на ортодоксниот модернизам и доведе до криза на темелните вредности во периодот на постмодернизмот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Утврдувањето дали сите пишани документи одговараат на ортодоксноста на моментот претставува обичен механички чин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На извесен интелектуален начин, Сајм беше злобно ортодоксен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)