нервира (несв.)
ДЕПА: (се нервира). Не е молзена ами како! Кажувај пак да бегаме.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Китките од шарената узда му паѓаа над очи и мошне го нервираа, но знаеше што носи на себе, та не се осмелуваше да прави што сака Свиленото сеџаде светеше врз седлото, а златните пулејќи на уздата ласкаа на есенското сонце.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Суљо почна да раскажува надолго и нашироко, а Великиот везир почна да се нервира од долгото раскажување, но гледајќи го заинтересиран султанот, и тој внимателно слушаше: – Ете така Падишаху.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Зошто не спие, се нервираше. И се покриваше преку глава.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Не, се нервира Никола, со визиткарта ќе му одговориме...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа пак: Не, пукнат е лустерот!... Тој се нервира: Запри, те молам...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Две недели веќе ги собира и проверува податоците, се нервира, се смее и заплашува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа го нервираше и промрморе како за себе: - Праведна казна!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ќе стивне и вревата во училниците и ходникот што често нервираше...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Автобусот навистина се расипа, а работниците излегоа на улицата и застанаа да чекаат друг автобус, нервирајќи се дека ќе закаснат на работа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Никогаш не сум била толку неспретна како тие први денови: сѐ нешто ќе скршев, немаше да направам како што треба и поради тоа уште повеќе се нервирав и станував сѐ полоша.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тој почна да се нервира и верувам дека наскоро ќе ме испади, и тоа со лоша карактеристика.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тоа го нервираше Мил и постојано го тераше да ја употребува десната, да се служи и со неа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ме нервира сѐ.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Уште повеќе ме нервира Марио.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пред излегување, како и секој пат, малку се поткараа зошто мајка ми бавно се подготвува, а татко ми многу брзо, па облечен ја чека кај лифтот и се нервира.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Не ќе имаше кој да ме нервира.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Мамо! - вриснав јас, - немој да ни умираш, ние те сакаме, никогаш веќе нема да те нервираме!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Таа ситуација што се пофторува на секој први и што еве сега пак ја доживувам тука во кујната, толку ме вади од памет што имам чувство дека ќе се шекнам или посакувам да се шекнам, убеден дека шекнатиот за вакви работи не се нервира.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Повторно ја чувствувам онаа топла поповска сомилост „ќе го земам ова дете под своја закрила“, од која, иако ме нервира, не можам да побегна: - Слободна ли си вечерва? - Можеби...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
