кашличав прид.

кашличав (прид.)

Наоколу се очекориле кашличави луѓе, ги јавнале печките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еден од треварите, постариот, и некои двајца, калуѓерски долговратиот Лазар Аргиров и кашличавиот Осип Сечковски, веќе ја кршеле со секири колата на Дмитар-Пејко, кога пред нив како куп ѕвезди ќе блесне оган да нафрлаат врз зажареноста пресно месо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Богдан Преслапец го посоветува кашличавиот Осип Сечковски да го земе волето на злосторникот Мечкојад и да го продолжи патот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
3 Наутро се откажаа од патот кашличавиот Осип Сечковски и Трипун Караѓоз. Беа модри, облеката на нив висеше како на танк и разнишан крст.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)