исцелив прид.

исцелив (прид.)

Таа работа нема крај, и трае, еве десет лета божји веќе, откако ми ја даде оној кого го исцелив; кога вечерва ја побарав во одајата, штичката не беше таму.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На дар ми ја даде еден лепрозен од Кападокија, кој беше тргнал во моите краишта спасение да бара, а јас го исцелив од пликовите грозни по телото негово.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На Вера Кузмановска И одново на птиците помислувам, на полската чучулига, помислувам, која уште при прв допир со болен човек распознава исцелимо од неисцелимо.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)