индикативен (прид.)
Во секој случај е индикативен и маркантен на многу рамништа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Пастор Рик беше вознемирен поради исповедските очекувања со кои се соочуваше, посебно тие во врска со, како што Рик му објасни на Дејв, неговата неконформистичка наклоност кон индикативниот госпел наспроти императивниот, кон добрите наравоученија наспроти моралните норми. Маргина 34 95
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ова е мошне индикативен дел од најновото творештво на поетот, затоа што и љубовта и каменот и птицата стануваат нешто што никогаш не биле во неговото пеење: стануваат само и единствено тоа што се.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Се сеќавам на еден фрагмент од еден од многуте разговори со Јасер Арафат, кој беше индикативен за метафората на кривата на владеењето: - Најсреќниот ден во животот? - Јас сѐ уште не сум го доживеал...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во овој случај, индикативно е тоа што речиси сите изгубени спорови т.е. негативни пресуди, и покрај немањето правни аргументи, се обжалуваат од страна на претставници на државните институции, при што се трошат големи суми буџетски средства („народни пари“) на име судски трошоци.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На ова укажува и книшката со индикативен наслов Календар за годините што минале.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тој го издвои зборот ќерпич за посебно разгледување со Татко, сметајќи го за мошне индикативен за посебно разбирање дури и на османската цивилизација.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
