имитира (несв.)
АНТИЦА: (мошне љубезно). Мамо, вчера утро кога се сретнав со другаркине, ме прашаа кога да дојдат кај нас на поседа со работа (Имитира некоја).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Тој природен процес, му велеа, невозможно е да се имитира, да се копира; таа сила, таа тајна, ја има само природата: таа е господар...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- И мене читај ми, - се вмеша Бреза која седеше крај својата пластична шолјичка „со кафе“ и пушеше „мастика - цигара“ со скрстени нозе, имитирајќи ја во сѐ мајка ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Стварноста сѐ поуспешно го имитира екранот, екранот сѐ поуспешно стварноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Едните пеат, другите рецитираат, едните раскажуваат приказни, другите ги имитираат едните...
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Додека оваа пошлост’во чист облик предизвикува само добронамерен потсмев, онаа другата - која што, како што вели Набоков, е особено снажна и опака, кога лажноста не е очигледна и кога се смета дека вредностите кои таа ги имитира му припаѓаат, со право или не, на највисокото ниво на уметноста, мислите или чувствата - се чини, предизвикува тегобност. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 161
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
19 Дотолку повеќе што животот го имитира екранот, а екранот животот?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Интригиран со можноста на „животот кој ја имитира уметноста“, режисерот интелектуалната храброст ја дополнил со ироничната оптика во однос на физичкото исчезнување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Некои автори со право поставуваат прашање зошто, меѓу останатото, дрогите не би се користеле како средство за продирање во длабочините на душата, со што би се ослободиле можностите за имитирање кои се блокирани благодарејќи на постојаните церебрални навики на нашата западна цивилизација.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Имитирајќи шимпанзо, професорот Оливер ја протна раката низ десната ногавица од своите прешироки пантолони и со изненадувачка вештина му мавна на професорот Роберт со непристојно свиткан среден прст.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Канони и фуги Суштинскиот принцип на канонот се состои во имитирањето на една единствена тема.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Го носи истото капче од кучешка кожа, а имитирајќи ја газдарицата Хера, стави и елече од кучешка кожа, обу и чизми и внатре забоде камшик со кој плуска кога го дресира или кога сака да го смири, да му оди по волја.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Џејмс Џонс, на пример, кој се запишал на курс кај некоја образована дама чии студенти ги имитирале стиловите на многу познатите писатели... еден месец Хемингвеј, еден месец Грахам Грин, итн. Мислам дека ова е добра вежба.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Толе проведувајќи го времето постојано во природата меѓу животните и птиците, им го знаеше нивниот немушт говор и ги имитираше: кога ќе зарикаше како магаре, сите магариња што ќе го чуеа во селото рикаа; кога ќе замукаше, како крава, сите крави мукаа; кога ќе залаеше како куче, се одѕвиваа кучињата; кога ќе замјаукаше, се одѕвиваа мачките; кога ќе закукаше, му се јавуваше кукавица.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Латасите (луѓе кои имитираат) ги надразнуваат минувачите со бројни мајмунски гестови.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Малите деца сега мошне умесно учат да си ги имитираат родителите, и ако не им се попречува таа пријатна вежба, со текот на времето може да се очекува од тоа дете да израсне забавен за општеството млад човек; таквите деца обично имаат нестрашлив дух и на петнаесет години веќе се во состојба да си го претепаат таткото или да го протераат од дома.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Курт Лифман од универзитетот во Мелбурн неодамна успеал да развие “електронски куп песок” во својот компјутер чија единствена намена е да ги имитира реалните песочни дини што биле изучувани од Шмит и Новосад.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Обидувај се да ги имитираш, обидувај се во твоите зборови да нема ниту врска, ниту смисла, твојот разговор на минута да менува по пет теми, пцостите, пофалбите, смеата, сожалувањето, обичниот расказ - сето тоа, речиси помешано заедно, нека лета покрај ушите што те слушаат, обидувај се, како барабанот, зад себе да оставаш само пријатна бучава во ушите... без да оставиш каква и да е смисла.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Симулацијата е имитација во која истовремено и се преувеличуваат некои аспекти и се отфрлаат некои други аспекти на она што се имитира.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Доналд Бартелми (Donald Barthelme) претежно е сатиричар и пародист, писател когошто „денес најмногу го имитираат во САД“.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
