зашета (св.)
И на нејзини очи ќе им ги пресече џелатот главите со секирата! – Пак тропна со ногата и зашета нервозно низ одајата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кадијата се намурти, ја наведе главата, си ја помазна брадата, почна да си го поткаснува десниот мустак и зашета низ одајата, очигледно растревожен за неуспехот на неговите луѓе.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Неопределено зашета со погледот, како да сакаше да го уточни правецот во кој ќе продолжи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Погледот ѝ зашета по одајата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Му ја раскина кошулата и неговите тврди прсти бргу зашетаа по градите, рамењата и рацете.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Толе си зашета сега од село в село, но со одредена цел. Не мислеше само на фаќање бегови и што поголеми пљачки, ами од арамија се претвори во одличен агитатор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Малку Турците нѐ глодаа и ќе нѐ глодаат, сега па и од него беља, — се жалеа селаните по селата каде зашета Толе слободно, бидејќи аскерот и заптиите од Витолиште не се решаваа да излезат веднаш по нападот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе зашета горедолу низ кошарчето и почна за себе да си зборува: — Така е!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во таа збрлавеност се случуваа и грешки; се случуваше - по грешка некој од мажите да преспие кај туѓа жена, а некоја жена кај некој туѓ маж; се случуваше да се родат копилиња, да зашета некоја жена со искасани образи, но луѓето во тие мигови - сѐ си простуваа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
