вчудовиден прид.
вчудовиди св.

вчудовиден (прид.)

Дедо Бошко вчудоневиден ја поткрена главата и заискри со очите, но така да не забележи арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дико се направи скромен и добродушен: - Мене ништо не ми должиш, - му рече тој на кутриот вчудоневиден Бошка. – Јас не те послушав тебе, туку срцето си го послушав. Ете.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И нем и глув, и вчудовиден останува неколку подолги мига без мисла и чувства.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ги фрли своите работи, застана за миг малку вчудовиден, потоа пак истрча надвор и слезе дури пред зградата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Излезе командирот вчудоневиден од глетката.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Мачорот Ловџија не знаеше дали да се лути или да се смее, но брзо го фати глушецот и слатко си го изеде пред вчудовидениот мачор граѓанин.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Малку страв ме полази од овој грдомасник. Но, тој воопшто не обрнуваше внимание на вчудовидените гледачи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Бреза почна да писка, но се изненади од прскањето и ја затвори устата вчудовидена. Ги затвори и очите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Полковниците беа вчудоневидени: вакво нешто не доживеале досега.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Бев вчудоневиден. На портата стоеше еден поп, со левата рака како истргана наназад.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Вчудовиден се џареше во мене.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Вчудовидените жители забелжуваат илјади кози со нивните козари – нови регрути на работничката класа , кои настапуваат со главниот слоган: „Ние нема да направиме ниту чекор во социјализмот без нашите кози!“
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Вчудоневидени ќе дознаеме дека споменатата пракса во работата на сонот им е својствена и на најстарите нам познати јазици.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сега облекуваше спортски чевли кога тргнуваше на прошетка зашто инаку, кога би носел чевли со цврсти ѓонови, би го следеле пците-скитници со своето лаење долж сиот пат, би се палеле светлата на прозорците од каде би се јавувале разни лица, и целата улица би била вчудовидена штом би видела едно- единствено лице што талка низ празната улица.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Била вчудовидена, тоа да, но никогаш никој во животот не ја повредил, та затоа не се плашела од никого, а да видиш крилест човек, па тоа е толку интересно, таа била горда што го сретнала.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
2.17 Вчудоневиден сум што успеав да го забележам сето тоа. Во моментот ми се наметнува мисла, основата на хероинот е од крајно нихилистичка природа каде триумфира апатијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Куклата стануваше се по вчудоневидена.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Цеце останува да лежи неподвижен на земјата додека младичот и Мими и понатаму стојат вчудовидени.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се обиде да прави посложени вежби и беше вчудовиден и понижен кога утврди што сѐ не е во состојба да направи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татко ми беше вчудовиден. Никогаш не му паднало на ум такво нешто.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Повеќе