витален (прид.)
Наш град, кој ни ги отвори широко портите и не пушти во својот храм, каде што виталните стануваат негови миленици и жреци, додека другите исчезнуваат и пред да ја сетат животворноста на неговата молитва...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тоа е веќе едно ново време, време кога и конференциите и Месната и Тацко Настејчин и малите селски агитатори наеднаш како да потемнеле, заостанале зад животот кој навлегол во нови колотечини, кога виталниот сој на жителите на Пасквел започнува масовно да ја напушта долината, не обѕрнувајќи се на минатото и итајќи кон својата иднина.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Неправедно наметнатите санкции веќе ги загрозуваат виталните српски интереси и тоа од празните аптеки до полните болници.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Руската литературна сцена, многу витална и необична (виталноста ја градеше во самиздатските визби), „Маргина“ ќе настојува да ја промовира и понатаму.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Истовремено, оставаше впечаток и неговата чудесна креативна енергија; таа не само што го овозможи изразот на целосна слобода, туку и ја оствари оваа витална неопходност, реализирајќи ја низ конкретни и вистински креативни акти.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога „средиштето” повеќе не се држи, ниту доживувањето на сопственото јас, ниту доживувањето на сопственото тело не можат да го задржат својот идентитет, Muller интегритет и виталност, и индивидуата се стрмоглавува во состојба која на крајот резултира во состојба што, според наше мислење, може да се опише како состојба на „хаотичен не- ентитет”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Можам да си замислам како си ги вадам сеќавањата од зад уво и одеднаш пред моите очи излегува бифокален објектив (што зголемува и што намалува) и во долниот дел ја гледам моменталната виртуална стварност, а во горниот моите електронски спомени од минатото (се работи за виртуален теле-микроскоп и во продолжение ќе зборуваме за виртуалните објекти).
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Доколку се работи за поинтелигентни или пак дури и ингениозни умови, водите на софистицираниот криминал ги водат до некои повитални точки на системот но - каков парадокс -наместо овие Робин Худови и Џеси Џејмсови да се прифатат кон уништување на виталните точки, тие бидуваат асимилирани од истите и веќе ги гледате овие умни криминалци како ревносно му служат на системот и спремни се да тероризираат уште повеќе од моделите на нивниот младешки гнев, моделите против кои и тргнале по патот на тероризмот...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Водејќи сметка за особената податливост на нашето население пред секакви авторитарни влијанија, особено пред влијанието на таква авторитарна институција каква што е нашата црква; водејќи сметка како црквата ги парализира, во нашиот случај, слободните витални пројави - нејзиното ширење не се допушта.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ми зема крв, се разбира - за да ја тестира виталната органска функција и отпорноста кон болести.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кит Херинг имаше витална улога во едно круцијално време во светската историја.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во Америка улицата можеби и немала историски моменти, но таа е секогаш раздвижена, витална, кинетичка, и кинематичка како и самата земја, во која историската и политичка сцена малку значи, но во која жестокоста на промените е огромна, било тие да се хранат со технологијата, со расните разлики или со медиумите - тоа е самата жестокост на начинот на живот. okno.mk | Margina #10 [1995] 65
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Во оваа земја, меѓутоа, постои силен контраст помеѓу нараснувачката апстрактност на нуклеусниот универзум и примарната, внатрешна, незадржлива виталност, која не произлегла од вкоренетоста туку од искоренетоста, една метаболичка виталност како сексуална така и деловна, телесна, сообраќајна.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Колку е лесно, помисли Винстон, да не гледаш околу себе и да поверуваш дека физичкиот тип утврден од Партијата како идеал - високи мускулести младичи и бујни девојки, русокоси, витални, изгорени од сонце, безгрижни - не само што постои, туку и преовладува.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но во прашањата од витална важност - што значи, практично, војната и полициската шпионажа - емпирискиот приод сѐ уште се поттикнува, или барем се толерира.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Зошто не?“ „Ќе нема виталност. Ќе се распадне. Ќе изврши самоубиство.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Фантастично! Дочекав мојот син да ме информира за виталните проблеми на населбата во која живееме, всушност, пошироко и за градот!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
А и ти беше личен во машката носија! – Требаше, со тоа, да ја покажеме древноста и убавината на нашите носии, нашата виталност... – дополни Татко. – Џамаданчето, сето извезено со сребрена срма, уште го чувам.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сосетката Стела истрчува во пењоар во потрага по својата загубена чедност и граѓански права, разминувајќи се со мајстор Величков (витален водоинсталатер по потекло од Драгалевци, Република Бугарија), којшто е во дилема дали водата од горниот кат капе затоа што тивкиот Јапонец од апартманот број 8 оставил отворена славина или пак ритуално се самоубил во плитката када.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Рози беше убава, но Кети не можеше да ја види убавината кога во неа немаше здравје и виталност.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
