ваму (прил.)
Летнал вамо, летнал тамо, прокљакал и пак се искапал, па се сторил човек.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Приближало времето за да се готват за вамо да идат, пратил пратеници Аџи Кљак-кљак по сите домаќини и сите младоженци да идат тамо за да се прават штркови.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ете јас бев, мајко, што ги зедов, ѝ рекол, ја качи се, бре Смиле, на куќа кај што стоев јас, побарај во сламата, ќе ги најдеш, земи ги вамо да ги видат за да поверуваат“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Еден народ што си го загубил својот јазик личи на еден човек што си го загубил патот и не знае од каде иде и на каде оди и којшто не знае зошто оди ваму, а не онаму или таму.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Виде ли? Така пари се печалат! Овде два, онде три, ваму десет, таму педесет гроша - ете ти сермија!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Каков светец, таков четец, ајде! Ајде, Стојанке, да гледаме и ние ваму, да направиме нешто! (Излегува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МАРА: Кате, дај го ваму леѓенот и ѓумот, потури му на Пандета да си ги измие рацете.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
(Се слушаат чекори на жетварките). Жетварките се. Слушај, Ано, не ги носи овдека, сакав да кажам не ги викај ваму.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
И јас си го јавнав коњот и дупките ваму...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
А ние ваму дадовме збор.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ВАСИЛКА: Антице, невесто, види ваму, јас не можам никого да го сторам лош и будала, ами ти на вујка ти не треба да му го расипуваш.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
БАБА АНЧА: Е де. А пак јас ја имав намирисано работата и си реков со умов „ако не можеш за ваму, нека биде за таму“.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Сакав да појдам и јас по нив но агентот ме викна: - Еј, бездомнику, дојди ваму.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Зад него се ведеше Циганчето Паљо. - Умрел значи, а ваму станал?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ај, ела си вамо ти, мори мрсолка една! Си пораснала голем гаглак, пак ќе ми извикаш тамо.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И Ристе. бидејќи си ја знае Боца каква работница му е, а ваму сака да му е подгиздена, дотерана, си ја зеде грижата и да ѝ „навезе“, и да ѝ „сплете“, и да ѝ „искае“ и кошула, и чорапи, и прегачи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ваму многу е весела. Оди, седи, лежи, само си потпева некакви грчки, руски, турски песни и со Илка сѐ нешто потскришум си шепотат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Стрчни се, Јоне, па ако е тоа, доведи го ваму, лебати. Само со дикат ...
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Потем се подзамисли. – слушај ти, - му рече на Пецета. – Ела ваму!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Неранимајковец, рече; точно така, - немаш скршен марјаш в џеб, а ваму сакаш да се жениш. Со што ќе ја раниш Ганка? Со трици?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
