ќе (чест.) - исчезне (гл.)

“ (Strelac 1995) Тој предвидува синтетичка кожа којашто ќе може да ги апсорбира кислородот и другите хранливи состојки, ќе исчезне потребата од внатрешни органи, а телото ќе се испразни и ќе се наполни со технички импланти.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кожата веќе не претставува черупка.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој е херој на безусловната љубов кон животните, бунтовник којшто ќе исчезне со козите во утробата на еден недофатлив рид.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Зашто во оној момент кога ќе застанам, ќе застане и времето и тогаш ова сивило што ме опкружува ќе поцрни и ќе се свитка во дупка во која сè ќе исчезне.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Јас, еве, сега, можам да речам не, раскрстив, и по читањето на овој ракопис, секој ден повеќе, вака или така, ќе бледнее споменот, ликот ќе му бледнее, ќе исчезнува како што исчезнува мртовец.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Осама Времето што престанува доколку налик е на она кое веќе одмина тогаш и мојата сенка ќе исчезне како што исчезнале и сите други пред неа и Ти, Господи, ќе продолжиш сам сè до последната сабота на Големите пости, за одново да воскреснеш, и одново пак да се родиш, за одново да Те распнат...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Со години и години еден незнаен човек квечерина сам ќе си прошеташе по нашата улица и ќе исчезнеше, потоа, некаде во мракот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Само си имаше обичај, кон квечерум, на чардакот, кога сонцето ќе исчезнеше зад тврдината, да си пивне капка-две, со одбрани пријатели и со малку мезе.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Како и ТВ-то, и тој реши да остане овде (иако неговото гледиште е пошироко: ТВ-то ќе владее 50 години и ......ќе исчезне......).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој е престапник кој се преобразува (Дишан).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Загрижен, тој нѐ замолува да си одиме. 6.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Еднаш ќе исчезнам во сенките на твојата пена Ќе се вратиме во коренот на големата билка Има цутови загубени огнови на летните ноќи трагачи на добрата утока на утрото Има цутови одвај исправени над своите болести.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Сѐ она што нема да се случи, по примерот на притоките на ветерот, некаде ќе исчезне.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Кога ќе исчезнат конкретните облици, кога ќе се случи да блесне песната во нов замаглен предел, дамнешното кога ќе се престори во некој притаен порив по нешто што не се преповторува, видливото кога ќе се преобрази во одблесок на невидливо, ете, и во тоа е смислата на поезијата.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
- Атеистичкиот музеј сигурно еден ден ќе исчезне, како и сите други во СССР и другите сателитски земји, но неговото постоење не смее да се заборави! – продолжив иронично.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не сакам да кажам дека сите сме на пат да станеме безумни роботи без душа, или дека индивидуалноста ќе исчезне во океанот на хомогеноста.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
За неколку секунди ветрот ќе го разнесе насекаде: неговата трага ќе исчезне.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Неговиот чир ќе исчезнеше.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сани земаше часови по пеење и почна да запознава машки од рок & рол групи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој повторно ќе можеше да се причести.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Со усните прилежни за испуштање на душата а не за бакнување ја бакнав таа засушена крвава трага.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Соочувањето со она другото и за лудилото и за нормалноста значи смрт, и претворање во сопствената спротивност и негација.” .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некаде крај големата водена површина се наѕира град, таму е остатокот на светот, таму се другите, а Меланхолијата е издвоена овде, сама.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Со ист сјај како белките на очите проблеснува и морето во заднината, а на небото е кометата со својот чудесен блесок, која наскоро ќе исчезне од небото на Меланхолијата, за одново да потоне во мрак нејзиниот свет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Знај дека сето тоа е создадено во материја, и еден ден материјата ќе згасне, ќе исчезне.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Знај дека и твоите дела, кои ќе се читаат и толкуваат сѐ додека има луѓе, еден ден ќе умрат, а со нив ќе умре и твојата бесмртност, затоа што еден ден ќе умре и последниот човек.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако лудилото ја прифати реалноста на нормалноста - ќе ги увиди не-реалностите кои ги создало, и тие ќе исчезнат а со нивното исчезнување ќе исчезне и самото лудило.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бледа трага, побледа и од старечко постоење, ќе остане да стои и откако мене ќе ме нема, а потоа и таа трага ќе исчезне, заедно со ѕидот, заедно со мојот дом.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако нормалноста внимателно се загледа во лудилото, таму ќе ги согледа неподносливите вистини не само за лудилото туку и за себе, па ќе напукне нејзината фасада, ќе исчезне оклопот, и ќе се наѕрат сите ненормалности кои во себе ги носи она што себе се нарекува нормалност, па на местото на разорената нормалност ќе завладее лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Со тој чудесен опис, ќе исчезне `рбетот на бикот во длабокиот вир. Тоа е вистинскиот крај на расказот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога ќе затракаат печатните машини во Македонија, сѐ ќе исчезне.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мнозина ќе речат оти моите утврдувања за некакво ново течење во развивањето на националното самосознание сред Македонците е само мистификација на неколцина Македонци, но дека таа мистификација нема под себе земјиште и затоа како што се имаат скоро појавено на белиот свет, исто така скоро ќе исчезнат од него.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Имаше чувство како сево ова да го гледа низ прозорец на некој воз што за миг запрел, а потоа сево ова ќе го снема, ќе исчезне, ќе се изгуби од пред очи.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Селото повторно ќе процвета, сообраќајните метежи ќе исчезнат, околината ќе биде сочувана и семејството обновено. okno.mk 29 30 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Само уште неколку минути и јазичето ќе ја лизне капсулата и темелите на златниот Молох ќе исчезнат во јароста на пеколот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но, штом Томо ќе исчезнеше од видокругот, своите остри отровни заби ги зариваше во вратот на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Долго време очите не можеа да навикнат на тој лак на смислени и тенки линии, кој изгледа како само да се закачил за тој мрк карст, полн со честар и со палвита и дека при првата можност ќе го продолжи летот и ќе исчезне.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дури тогаш тргна низ градот и по селата да се зборува за него.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Одложувањето изразуваше детско неверување, надеж дека војната е само кошмарен сон кој изутрина ќе исчезне како никогаш да не бил.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Други времиња, други луѓе. Новиот Сојузен го променил некогашниот распоред на кабинетот. Не ја забележувам сликата на Тито...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во очекување на Сојузниот ми се наложуваа генерални размисли за мојата мисија, за балканската историја, за натамошните искушенија во животот во мојата нова татковина која наскоро ќе исчезне.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Откако Камилски срдечно се поздрави со Татко, наврапито и внимателно го отвори волшебното жолто куферче, ги положи речниците врз масата, со тоа давајќи му на знаење на Татко дека е веднаш готов да започнат со ловот на опасните зборови, небаре тие ќе исчезнеа засекогаш без да ја доживеат замислената осуда.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Му се чинеше дека знае инстинктивно кој ќе преживее, а кој ќе исчезне: иако не беше лесно да се утврди што е тоа што помага да се преживее.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Или, ќе исчезнат, ќе го променат изгледот, ќе научат да го зборуваат проловскиот сленг, ќе се вработат во некоја фабрика и така непрепознати ќе си ги одживеат животите во некоја споредна улица.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
До 2050 година - можеби и порано - вистинското знаење на Староговорот ќе исчезне.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден ден тој ќе исчезне. Тоа му е запишано на лицето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
—Сакате да кажете дека човечкото тело, во полна смисла на зборот, ќе исчезне?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ќе видиш: ќе поскита малку наоколу, ќе воздивне и ќе исчезне.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сѐ се плашев дека вие, гостин кој само случајно наминува, одеднаш ќе исчезнете.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Утре ќе се фрлам на градите од мајка и сите мои маки ќе исчезнат!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И кога, еден ден, ќе исчезнат границите, а тие сигурно ќе исчезнат, веруваше Татко, ќе останат уште долго како линии на кои се пластел и ќе се одржува стравот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А потоа, наеднаш, од собата, заедно со зборовите ќе исчезнеше и божемното привидение.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Она што ќе исчезне тоа веќе не постои, објаснуваше мајка ми зафатена со најсложената плетенка на своите размисли.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Цели стада овци ќе исчезнале по скришните улици на темнините.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А она, што имаше храброст да го посакува и што го исполнуваше со надеж, не беше некое недостижно здание од соништата што ќе исчезне кога ќе ги отвори очите, туку вистинска светла градба со цврсти темели која постоеше и кон која веќе наближуваше.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Помислив: веројатно ќе исчезне штом ќе се тргне месечината.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Знам дека некаде ќе ги сретнам На некој пат кога ќе исчезнам.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Ако се разбудам, ќе исчезнете?
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Но, тој друг човек ќе има ѓаволско срце и ѓаволско лице, и убавината ќе исчезне. Од таков човек се плашам.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Но само допуштете ни да се населиме на 26 десет илјади светови што се обрнуваат околу десет илјади туѓински сонца и прашањето ќе исчезне.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Дури по неколку мигови уследи дополнението на Зрновски во врска со констатацијата што ја беше веќе изрекол за она што го беше нарекол вистинито и лажно: -При нивниот допир едното ќе исчезне - гласеше тоа негово дополнување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
-Љубовта е секавица што може и да потрае, а кога ќе исчезне небото останува празно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во спротивно вистината ќе ја снемало а човекот ќе исчезнел.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Наспроти тоа, природата на пазарното стопанство - по дефиниција - претпоставува дека границите ќе исчезнат, бидејќи пазарното стопанство не може да функционира без непрекинато зголемување на кружењето на предметите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Што ја карактеризира постмодерната форма на заедница?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но секој обид општеството да се предочи како конзистентен модел нужно е обид кој, за да биде селективен, арбитрарно одредени начини на општествен живот ги прогласува за норма и, според истата логика, сите други феномени ги класификува како ненормални: или како резидуум на минатото кој евентуално ќе ја изживее својата цел и ќе исчезне, или како некакви туѓи елементи кои што мораат да бидат искоренети или маргинализирани.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ја преполни куќата со цвеќиња–изобилство полско цвеќе, темјанушки, нарциси во вазните, зумбули, фикуси, филадентрони; кактуси во саксиите, дури палма и лимун чии прв жолт малечок плод го држеше на дланката како да се плашеше дека ќе исчезне.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Ќе исчезне сјајната суперструктура и налудничавата вертикалност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Мора да се одбере, инаку ривалските универзуми ќе се преклопат и самиот концепт на просторот ќе исчезне. Дали ме следите?“
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
„Го прочитав пред нешто повеќе од еден час“, кажа Херб Меим.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ми се згади толку силно што покрај тоа што исчезнува објектот на гадењето, ќе исчезне и субјектот. (А ми се гади од ствари сами по себе, како од ретко што друго, на пример, може да ми се згади и нешто од што никогаш не би ми се згадило.) Ми се гади од државна и приватна сопственост, од бирократија и шминка.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не верувам во постоењето на мојата душа на моите мисли и чувства како причини создадени за да ја пронајдат својата совршеност (тие веќе се совршени такви какви што се, од почетокот на нивното постоење во моето тело, исто така совршено со сите свои недостатоци и маани), зошто на крајот и така се ќе исчезне во апсолутното постоење на ништото.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Имав чувство дека еден ден сигурно ќе ја изгубам мојата најверна читателка, ќе исчезне, ќе ме заборави, ќе ме остави сирак во мојата сага.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Веќе ти резервирав лет за Маракеш, од Орли, со твоето најново име. Ќе бидеш на пат кога ќе го потегнам последниот конец, а Хироши ќе исчезне од вид.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Хироши ќе зачекори зад „Мерцедесот” со хидрогенска ќелија и ќе исчезне.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)