ќе (чест.) - види (гл.)

Друштвото доби свој нов газда- сопственик и, само осум месеци по трансформацијата на сопственоста, се јавуваат и првите проблеми при работата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со 23 години работен стаж, Марковски, како што ќе видиме подолу, во два наврата – и тоа во јули 2001 и подоцна во јуни 2004 – се решава да покрене приватни судски спорови против својот работодавач, поради серија прекршувања на работничките права.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ќе им ѕирнеш во кожурецот и ќе видиш кој е во неволја, за да може да им Маргина 37 161 помогнеш на овие деца да се спуштат понежно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Како што гледаш, ги учам вработените овде да создаваат атмосфера на доверба и сигурност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Биди жива и ќе видиш колкави муда тој ќе му покаже на светот!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Маргина 37 113 Бабата: Тоа му беше паметно, Џеки и онака беше дртав!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Јас сакам, ќе родам пак Господ ќе ни помогне, ќе видиш. – Невена го сакаше родот човечки.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Ќе биде добро сѐ, ќе видиш. Го уверуваше Невена.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Еве сега ќе видиш...сепак го разврза тоа мало нешто, извади од џебот на елекот малку црн леб, го кршеше лебот на мали парченца, па со макање во нането, касна колку еден – два залака.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Таа, кога ќе влезеше неусетно во неговата работна соба да му донесе чај или нешто што беше подготвила за децата, ќе видеше на масата широко отворени книги, енциклопедии, атласи од областа на астрономијата, зоологијата, ботаниката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Најголемите непријатели се во нас самите. – Но ние нема да останеме со скрстени раце! – Ако решат да јурнат на козите, тешко ќе може некој да им застане на патот. – Ќе видиме, ќе видиме... – заклучи Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Меѓутоа, сите присутни беа цврсто убедени, а тоа повеќепати и го нагласуваа, дека козарите, кога ќе видат што ги чека, во најкраток рок сами ќе се откажат од козите...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но што ќе видат: сите влезови во скривалиштата биле заѕидани!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чук-чук, Стојанче, поткачи се погоре, ќе видиш три жени со .... истрижени...
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Само зборот да го запаметам па ќе видиме после, ќе се сетам на неговото значење, на тоа зошто ми беше страшно важен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Тој е Ерменец - револуционер - одговара Гоце. - Бил ерменски револуционер.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Ништо, не плаши се Михаил! Сега ќе го врзе Стоица! - го охрабруваше Гоце.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Море, тој е видра! Ќе видиш, ќе се извлече! - додаде трет.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- И тоа ти се молам, пред валијата! А знаеш ли ти кој е валијата?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ќе видиш, ќе се поправи!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Ти само брзај, па ќе видиш!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За миг едниот од нив му ја фати уздата на коњот, вториот се нафрли на Турчинот да го кутне од коњот, а третиот извика: - Сега ќе видиш зашто се караме, бре Назлам-бег!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Децата, шест на број, речиси сите на иста возраст, ќе зинат и како чавчиња ќе гракаат и ќе чекаат тој нешто да им фрли в уста и откога ќе видат дека нема што да фрли, ќе папсаат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Рекоа дека ќе видат за што станува збор, но никогаш за тоа не добив одговор.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во тој спонтан порив да споделам, при таа егзалтација, бев го напишал и следното: „Ќе им докажам. Ќе видат тие кој е нивниот бог!“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Вангел, реков веќе, е сунизок и здрав, но кога ќе се загледаш внимателно, ќе видиш дека преку лицето му сени една одвај забележлива сенка.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дека вредат ќе видиш особено во случаите кога не се придржуваш за нив.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Деновите си врват. Не можам да зборувам дека ќе сторам вака, или ќе сторам така, па натаму „ќе видиме“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тоа „ќе видиме“, заради олеснение во моментот, секогаш се одмаздува со повеќе грижи и со јалови резултати.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ќе ја изненадам жена ми, си велев, ќе види најпосле таа што е добар земјоделец и бавчанџија!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но, ако подобро размислам, па нели таа неодамна ми рече: - Ќе видиш ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
И бидејќи имам лоша навика да го прелистувам весникот од назад кон напред, свесно прескокнувајќи ги страниците за економија и политика, но не со цел да се задржам на некролозите, туку на рубриката за култура (ако воопшто има таква во овој ден од неделата), случајно дофаќам две страни повеќе и кога во рубриката црна хроника, што ќе видам: Јадранка сликана во придружба на двајца батки облечени во униформи, очигледно припадници на безбедносните служби, кои ѝ помагаат да излезе од огромен црн џип, ламја од минимум 3000 кубика.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Утрото Јадранка ми рече дека еден ден ќе вози таков џип. Да ... - рече - ќе видиш... Јадранка да не се викам ако еден ден не возам ваков џип.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Јас ѝ велев дека ќе седнеме заедно и ќе составиме некакво писание, па понатаму ќе видиме дали и како ќе го објавиме, кога јас ќе имам малку повеќе време.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тие два збора ми се постојано во главата, како ехо.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Добро, тогаш, ѝ реков... нека заврши прегледот, па ќе дојдам, ќе ти донесам нешто убаво да си каснеш, ќе си помуабетиме, па ќе видиме што понатаму.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„О, море Спиро ќе видиш каква девојка ќе стане таа, ама којзнае дали ќе ја видиш повторно?!“
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Кој сум, ќе видиш сега. Гледај сега, правичен Шабтај“, рече гласот на латински јазикот кој скромниот битолски метлар пак одлично го разбра.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Кога ќе видат пари за нив е сеедно дали е на улица, во галерија или им е наменет на бездомници, кога ќе видат илјада толари си помислуваат ‘Пиво’ и ги земаат.“
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
- Тогаш ќе видите како е распеан нашиот град! Догледање!
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но, дали тоа така ќе биде, ќе видиме, ми рекоа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кон болките сега се придаде и една тешка грижа, да не го побараат, да не го спашкаат по адресата, и дедо Иван ќе се разочара во него, ќе види со кого имал работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Мм... што ќе видиш, ништо, - рече незадоволно Рангел.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Ајде, земај мера, ништо не те кошта, а јас ќе видам со нив”.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Што беа тука, сите се свртија, а на лицата беше испишано нестрпливо чекање дали ќе видат нешто занимливо. Си ги познаваа петлите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ќе видиме што ќе излезе по овој матен ден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Вечер ќе видиш како се смее. - А, таа кога се смее, земјата се тресе, - рече Рангел.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Господинот Вулкански, по двата проекти реализирани со Темплум (Речникот на одлепените зборови и Призрак против Сенка) веќе две години не пишува и ќе видиме што ќе биде од таа работа.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Со следново интервју ќе видиме како кликерашот се снаоѓа во оваа околина.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Највисокиот закон на азијанизмот е самоволието“ (Норден), но, ќе видиме, мошне често станува збор за многу добро промислена и пресметана самоволија.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Единствено ако се гладав себеси со вашите очи, ќе видев нешто добро.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Само да посакаш да видиш самовила, коњче или еленче - и ќе видиш.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А понатаму ќе видиме ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Но чичко Петре му ја зграби секирата: „Само пробај, па ќе видиме колкумина ќе те одвлечат дома!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Прочитајте ја наредбата, па ќе видите што пишува, - протегна рака кон жолтата плаката залепена на вратата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- А што ќе правиме таму? Ќе видиш. Засега само толку.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Да знаев, можеби ќе видев ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Штом ќе види насобрани луѓе, се допира до нив, се вѕирка кон небото, божем бара ѕвезди, а уште ги напрега за да чуе нешто.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Па, ти, Лангач, знаеш, ти си... Не можеш ти... Туку ќе видиме. Ќе зборувам со учителот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Трчкаа низ селото, повикуваа неколцина од општината и сѐ им беше нешто неправо: викаа и пцуеја на сѐ што ќе видеа пред себе.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Ќе видиме, - се наорли Бузо. - Повели! - се испрчи пред него Коле.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„А ова се клинците за кои што ти зборував: Влатко, Ташко, Дејко и Марко. Сила се, клинциве, ќе видиш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Гледаш, еве ми го нокотот. А автенцето - каде ти е?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А да се провре - низ иглино увце - ти велам...“ тоа мене ме фалеше Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Се сомневаш? Еве, ќе видиш - уште малку и готово.“ Тврдоглаво го убедував. „Уште тркалата да ги прицврстиме.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кој знае дали ќе го направиме!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„А го гледаш ли малечкиов! Куршум не му е рамен. Прв во трчање.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кога ќе видиш, повеќе прилега да не се смееш, отколку да се смееш отповеќе.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Кога ќе видиме, што ќе видиме: секакви трговци со пропелери под брадите, дебели мешишта во кои со крајни напори се одложува свеченото кркорење на цревата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Не се баш сигурни дали понекогаш заспиваат и дали сонуваат само кога се будни.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Секоја Нова година е исто: ни отпосле не ни е јасно дали го слушаме или го гледаме традиционалниот Новогодишен концерт на традиционалната Виенска филхармонија.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Во тој момент онбашијата го клоцна со ногата по стомакот така силно, што дедот Јован офна, се фати за стомак, се свитка и легна на тревата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ене, Мариово сето се гледа како на длан, белким ќе видиме некои знаци на движење војска, белким ќе накачи некој селанец, барем малку од малку да знаеме кај одиме, да не му рипнеме на волкот право в уста — проговори Попов.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А ти трпи дури да си киниса, па после ќе видиме; ќе мислиме нешчо, ако можеме да измислиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Врати му се, како мене вака, ќе видиш ќе дуе и ќе бега — го искара Толе Колета и го утеши со својата смелост и сила.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ете, јас се врткам тамо по анот, та, ќе видиме, може заедно да отвориме и ние некое дуќанче, анче или нешчо слично.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Само елате пред манѕерките, та ќе видиме кој појунак. — и го продолжи следниот стих.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што велите вие? Ќе можеме утре да подразбереме нешто од некого? Или да тргаме уште ноќеска?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сѐ нешчо ме копка однатре и ми вика „а бре тепај, море, тепај Турчин кај ќе видиш, кај ќе сретниш, тепај, треби пезевевенци. Ама гледај баре да има зошчо“.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе видете вие како се јадат Петкови брави и јаловици, срце ќе ве изеде!“ — си пробрбори Петко за себе и забрза да излезе на Битолско џаде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во тој момент Толе рикна од карпата: — Слушај, аго, дали пука и варди дали дупи — и тргна за ногата од манлихерата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Деврието патролата — крстосуваше низ село и секаде каде што ќе видеше светлинка влегуваше да се убеди што луѓе има во таа куќа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Вака, ќе појдеме заедно, ќе му кажиш ти оти се сардисани и белки ќе се теслимат кога ќе видат дека не можат да се спасат — заврши Трајко, — Ама кај ме тераш ти мене, Трајко? — му се врекна дедот Паленѕа на Трајка Ташков, кој одеше потера со Турците како варија — за пари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Кумита? — подрипна заптијата и се фати за пиштол.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таква заповед од него има, шо ќе видиме во неговиот реон да му чиниме абер.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Народот се точеше надвор од селото под разни изговори — оди на работа — жетва, вршење бачило.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Потака ќе видиме да најдеме некое поасолно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И ене го, иде да се ставе со вас, да виде кој сте и кај одите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе видиме ќе земиш или не! — и го затвори токму на Благовец во една од визбите на кулата, го протепа неколку пати и им нареди на Трајка и Кулета да се спремаат одма по Велигден за свадба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што ќе излези понатака — ќе видиш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе видиме откако ќе се поовешчиш и ти како мене. — Заврши Јован и си стави задача да се послужи со Толевите парички бидејќи беше „танок" од таа страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога ќе видиш, не е толку лош погледот со симнато очно перде макар што утринава, среде сласта на шесте спрема нула, малку ме разниша веста за насилството врз шеесетгодишна старица.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кога ќе видиме, што ќе видиме: секакви трговци со пропелери под брадите, дебели мешишта во кои со крајни напори се одложува свеченото кркорење на цревата.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
- Ќе видиме дали си виновен или не си - му одговори џандарот и му ги врза лисиците.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Не можам 100 посто да ви гарантирам за нивата ама ќе видиме што можеме да напраиме, рече Матновидецот 2.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Барањето на тнр. „concordia discors“ е под влијание на магичната филозофија на природата и магичната астрологија, а „discordia concors“ е под влијание на езотеричниот питагоризам кој, како и во други случаи (Зукари), се стопува со неоплатонизмот и (што ќе видиме) со аристотелизмот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Денот кога мене ќе ме нема повеќе, ќе видиме дали возот ќе излезе од шините.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Учев од стрипови, од фотографии... ма, од сè што ќе видев.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Еден хипохондер со ласо го фаќа минувачот, му навлекува лудачка кошула и му раскажува за својот гнил септум: “Ќе истече одвратна гнојна течност...само почекај малку, ќе видиш”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Пуштете ме мене и ќе видите дали нема до првите дождови да биде покриена куќата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Што ти е тоа бетон? - Ќе видиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Меѓутоа, доктор Миха беше не само по изречениот туку и по напишаниот збор - не беше само мераклија за муабети, за разговори во кои тој зборуваше повеќе од секој свој соговорник, заради што неговите колеги од работа злобно го озборуваа дека страда од логореја; не само да чита, од дневни и неделни весници преку стручни списанија до најнова убава литература, туку и да пишува (сѐ и сешто, ќе видиме што?), поради што скрупулозните критизери го нарекуваа скрибоман.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Прво чорба, а после ќе видиме.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Нема да биде полошо од ова, ќе видиш - Не се сомневам. - Ама, и уште нешто.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Не е толку лоша, ќе видиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И дојди утре, па ќе видиме што ќе правиме понатаму...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ќе видиме. - Ако успееме да се искачиме!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Гледаше нешто пред себе. - Имаш ли ноже? - му рече на Денко. - Што ќе ти го? - Дај го, ќе видиш!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Палете го огнот, грејте се, сушете се, да не настинеме. Утре ќе видиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Што има да велам. Ќе видиме кога ќе дојдат што луѓе се, па тогаш ќе мислиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ние немаме што многу да настрадаме, но Дуковци, кутрите ќе видат беља. Уште и не дожнеале...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Тие сами ќе дојдат, ќе видиш. Ти само имај убава матеница.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И пораспретал таму некоја натрупана шума и што ќе види!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А ќе сака ли да си оди? - Ќе видиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ќе преспиеме, па ќе видиме! - рече доктор Коста, свесен дека секакво донесување заклучоци во ова време може да биде пребрзано.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Но зошто, како? - се чудеше доктор Коста. - Сѐ е средено... А зошто и како, ќе видите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нема ли - здравје, ќе видиме... - рече па ја затвори вратата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Утре ќе видиме дека сеното ни е разнесено, плодовите се соборени, снопјето разнесени...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А што ли ќе видиме од Орелска Чука? Што?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Утре ќе видиме, - пак повтори доктор Коста, занесен во некои свои грижи и размислувања.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Можеби ако се качеше на малото чардаче пред плевната и ако ѕиркаше кон коријата, ќе видеше нешто, ќе видеше десетина рала вжарени очи, но сепак, среќа негова што го фати страв, па не се решаваше да се оддалечи, среќа негова што не ги виде, инаку можеше сосем да му се потчини на стравот, па да изгуби моќ, за здраво размислување.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А да направи мама пита од киселец, ќе видиш што е. Ќе бараш уште, - рече Бојан.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Тоа е Иринка. Слатко девојченце, - рече Бојан. - Ќе видиш колку е умна.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Понекогаш ми се смачува кога ќе видам мешавина од страв и обожување на лицето на народот, толку бесрамен јавен копнеж на стадото за водач, но ако замижам на двете очи, и тоа некако ќе го преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Синдикатот мора да е еден од главните фактори при креирањето на социјалната политика во државата, а не целото време да го мине во дефанзива и само да се бори за намалување на последиците од штетните законски решенија, чијшто број, како што ќе видиме понатаму во оваа студија драматично се зголемуваат.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
А итрата лисица сѐ по неговите траги газела. Е чекај, ќе видиме, итрице!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Е чекај, ќе видиме дали ќе го фати.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- О, тоа ли била молбата! - се зачуди мајка ѝ, а потоа се замисли. - Седни да ручаш, - рече, - па потоа ќе видиме.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ќе видиме... - мрмореше Џивџик препрочитувајќи ја пораката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Не знаеше што ќе може да смисли, но веќе ѝ се фалеше на Вера: „Ќе видиш! Јас секако ќе смислам нешто!“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Ќе видиш. Ќе те одведам далеку над селото каде што бистрината на водата воспоставува контакт со водата во нашите тела. Ја здивува крвта. Ќе видиш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Ќе видиш дека јас нешто ќе смислам“, рече Перо откако си свртеа грбови за заспивање.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Го врати погледот врз футата пред себе како да ќе види нешто, си го лизна показалецот од десната рака, забриша некоја флека што ѝ се причини дека ја виде.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Ќе видиш“, повтори тој колку налутено и навредено, толку и предизвикувачки.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Па човек, кога ќе видеше толку многу садови, собрани на еден куп, навистина со право можеше да си помисли дека водата во Потковицата сосема се дососала.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но тоа беше лажен впечаток.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не ќе видам да носиш пак на коњот трофеј боен, да стигнеш гордо, в роден крај.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ни на оро, сред младите, ќе видам, либе мое, да блеска твојот пусат в сјај.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ај дигни, расеј си поглед ќе видиш распрснати колку историја ѕидат од зандани стемнети.
„Песни“ од Коле Неделковски (1941)
Во нашиот Атеистички музеј на најдобар начин ќе видите како ја совладавме религијата, ја скротивме историјата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
ХХ , со веќе подготвен одговор прифати: - Како што можевте да видите и уште ќе видите нашата земја, покрај бодликавиот тел, ја оградивме и со бетонски бункери.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Пак вистина, кога ќе видиш едно книже и ќе речеш: и ова е пара!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Утрина рано ќе го дожниеме тоа што ни остана, ќе видиме некого да го оставиме за говедана да ги има на мукает и да ги рани, и ќе одиме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Трчај, ќе видиш! (Префрлува во куферот и вади златен саат).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
АНЃЕЛЕ: Ќе видиш, татко! (Му бакнува рака и се завртува кон Котета).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Од пенџерето ќе видам. (Повторно чукање).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
ФРОСА: Ама, вистина, што ќе беше бре, луѓе? Јас се разбудив околу полноќ и излегов надвор да видам кое време е, што ќе видиш: она небо ведро, месечина грее како ден, милина да ти е.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
А утринава кога станав што ќе видам, потемнето од сите страни и си мошори.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
АНЃЕЛЕ: Добро мајко, ич ти гајле да не бериш, ќе видиш што син си родила. (Ѝ ја бакнува раката).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МИТРЕ: Е, арно! Седи си со главата меѓу уши. Кога ќе тури тогаш ќе видиш.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Седни да ручаш, - рече, - па потоа ќе видиме.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Штом е така, ќе видат...
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Лажеш. - Ти лажеш. Откопај го кутичето и ќе видиш дека е празно.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Црна, ме прекина Пенчо. - Ниедно бело влакно. Можеш ли? - Ќе видам, реков.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Те молам: пушти ме во одајата на прокобата и јас ќе видам: ќе прочитам, ќе го растолкувам напишаното и мирот во тебе ќе се всели, и во твоето царство.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, на мојата супериорност ѝ дојде крајот; не бев предвидел дека тие, во моментот кога ќе видат дека ја изгубиле идеолошката власт над мене, ќе почнат да практикуваат физичка власт, односно дека, откако видоа дека не можат да ја поробат мојата душа, можат да го поробат моето тело, да ми го одземат; тоа е последниот механизам на власта, пред таа да се урниса.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Логотетот нема да биде задоволен кога ќе види дека клуч за страшното пророштво воопшто нема.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако паднев, јас ќе видев; но јас не паѓав, се служев со животинскиот рефлекс за самоодржување, и затоа не сознавав дека жената ми е во прегратките на некој друг.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Влегов и застанав пред ѓаволот, со негови очи да видам, да го исчитам словото на книгата. А и вие, бедни и благоутробни, ќе видите што видов.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тагуваше отец Стефан како и секој завидливец при средбата со поголеми од него, не забележувајќи дека им е рамен; снеможуваше кога ќе видеше на себе рамни, сакајќи предност и власт над нив; се тресеше од страв при погледот на помалите од него духом, плашејќи се да не се израмнат со него, и дури, да не го надминат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Зашто овој вид геј-култура, како што ќе видиме во поглавје 10, е толку противен на геј-еротизмот, толку ја спласнува сексуалната напнатост, толку е непомирлив со пројавите на прибраната мажественост кои привлекуваат машка геј-сексуална желба, што предизвикува општа одбивност кај геј-мажите, барем кога сакаат да изгледаат модерно, а не архаично – односно, кога сакаат да се претстават како сексуални субјекти и објекти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На страниците што следуваат ќе видиме некои речовити сведоштва за ова. За разлика од Фелоус, јас не сметам дека родовата отклонетост е клучна за разбирањето на машкиот геј-субјективитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се разбира, пред овие фази се наоѓа - а и напоредно трае со нив - усмената литература - која, како што ќе видиме, има некои суштински врски со хипертекстот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
САЗДО: Јас да не сум оџата од Битола или Ванѓа? Ќе видиме.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
САЗДО: Можеби, ќе видиме.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Двајцата спроти Еразмо водеа разговор: -Ќе дојде, ќе видиш дека ќе дојде!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Не е така! -Така е, ќе видиш. -Грешиш бре, брат.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога ќе видиме дека се што поминува низ земјата се чисти, ќе сфатиме дека таа е филтер на нашиот живот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Се надевам дека еден ден ќе ме посетиш и ќе видиш каде моментално живеам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Но кога ќе видев дека детето почнува да ме влече надвор кон излезот анаев дека за тој ден неможам да си дозволам повеќе да останам во музејот .
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Намерникот тукуречи на секој чекор е изненаден од тоа што често го слуша македонскиот говор, а вчудовиден останува кога на ѕидот на една неколку катна зграда ќе види табла на која на македонски, грчки и англиски со големи букви е напишано ВИНОЖИТО.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Очекувавме дека тука ќе видиме урнатини и простор легнат во празнотија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И што ќе видиш? Вода и само вода. И небото над неа..
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И чека сѐ додека не забележи дека стравот ти влезе в коски, дека ти го совлада мозокот, те фати за грклан, за гради, те стега, те гмечи, те дави, дека губиш виделина и кога ќе види дека почнуваш да се гушиш, да трепериш, да губиш виделина, тогаш знае дека во тебе го внесе зајакот; престанува да тропа чизмата на подот, тупаницата да удира на масата... од очите му се одлива крвта, на усните му се појавува некаква скриена итрина и без да откини поглед од тебе, ти подава ливче и тивко, тукуречи добродушно, ти вели: - Читај! Гласно!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И по некој ден ќе видиш дека на клупата има едно празно место.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Понатаму ќе видиме дека некои од конзулите на големите сили во Солун се чуделе што турските власти не успеале ништо да дознаат или да се посомневаат дека во градот се подготвуваат крупни настани.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, како што ќе видиме, тоа ќе остане само желба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Низ нејзините раце течеше едно лесно потреперување, како да поминува низ нив некој далечен бран на страв.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Милане, каде си? што си се искачил таму? - Дојди горе. - Слези ти, што барам горе. - Дојди. Ќе видиш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој се наведна преку работ на покривот над терасата, ја пречека со обете раце и несмасно тешко ја крена преку ѕидот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Разрешите и ќе видите како горат и што ќе сторат метафорите и римите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ќе видите колку убав петел. Ќе ве одушеви.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тој свиок, веднаш ќе видиме, ќе донесе промена во дескрипцијата: „Водите удираа првин во стените од едниот рид, потоа во другиот, од што постојано се слушаше некакво чудно шумолење...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Многумина ми се смееја, се шегуваа и ме изругуваа, ама јас, ко што реков, можам тоа да го покажам и докажам пред вас и пред сите. Ќе видите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Подоцна ќе видиме дека таа книга се вика Псалми, има чувство дека „дел од маглестата темница“ на Рибоокиот се преселил во него и дека тој го бара токму него.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сега останува да се реши дали тоа неутрално колце стои осамотено со одделна боја од другите колца или има и други колца со истата боја или со поблиска до неа отколку од една страна со централното македонско наречје, од друга со источнобугарското наречје или со српскиот јазик кај Вук Караџиќ, ќе видиме оти сите македонски наречја се поблиски до централното македонско, а не до централните наречја на другите јужни Словени.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
При сѐ што беше речено погоре за новото течење во развивањето на националното самосознавање кај нас, ми се чини оти мнозина од вас во моите мислења и зборови ќе видат само една мистификација.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако ги погледнеме настаните од последната руско-турска војна досега ќе видиме оти секоја арнотија од Бугарија за Македонците не е ништо, освен една компензација за глупостите што ги има направено Бугарија по нашето прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но Македонците ги успокојуваа Бугарите: Чекајте вие, нека ни дадат нам автономија, па ќе видите оти по неколку години таа Македонија ќе биде бугарска, зашто повеќето од македонската интелигенција го доби своето образование во Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со други зборови, дајте им ја вие власта во рацете на Македонците, тоа треба да се разбере на оние од нив што се викаат Бугари, та од неколку години после вие ќе видите оти и во Македонија од другите народности ќе остане тоа што остана од Грците во Источна Румелија, по ослободувањето на последнава.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако ги земеме новините од времето на публикувањето на февруарските реформи до и по објавувањето на востанието во Битолско на 20 јули9 и ги прегледаме во нив телеграмите од Стамбул, тогаш ќе видиме оти Портата10 постојано им претставува на рускиот и на австро-унгарскиот амбасадор списоци од битките на турскиот аскер со четите, списоци од најдено оружје при претресите кај населението, списоци од убиства извршени од четите над мирното население.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Откаде пак делфин? - Ќе видиш. Тој е клучот за целата приказна.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Не плашете се, оние што ќе видат како си зборувате самиот на себе нема да ве оквалификуваат како „откачен“ затоа што умните мисли што ќе ги слушнат како ваша изјава нема да им го дозволат тоа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Кога ќе му се загледаш в лице ќе видиш дека тој располага со насмевка што може да се окарактеризира како посебна.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
; да не го родиш ако главчето почнало да ѕирка; два дена да не ги миеш садовите, демек за домашните да се свестат; да не офнеш кога некој силно ќе те штипне; да не ти е мило кога некој те фали; да не тргнеш влакно од нечија храна; да не помислиш "у курац" кога ќе видиш некролог од дете. да го издржиш она што не можеш да го промениш и, за да преживееш, да го препознаеш она што можеш.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ошло на треќио чардак и тамо кажал за на царот оти му продал зајак и му удрил муур на бутот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ех, арно - рекла му таја најсетне - ќе видиш ти каква је таја женска белја!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ако не веруате, нека си собуа гаќите и ќе видите оти су му удрил.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Дури стоет глаа на рамена ти немат да умриш; туку за да видиме шчо ќе прајт брат ми, ако ме видел умрен, да пратиме на раскрсница луѓе, да вардат и, коа ќе се појавит, да ни кажат; а мије да се наручаме убоо и, коа ќе си идет, да ме покријеш со еден покроф, да ми запалиш сфеќа над глава и ватиш да ме тажиш!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Аман, брате овчарко, пушти го побрго стапо да излезам, да ќе видиш какво добро ќе ти сторам, што никој до денеска не ти сторил.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Донеси да вечераме - је рекол тој.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Да даеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после до векот едно да не пркнит: Овде да се родит, ама бело море и црно да препливаат таткој ви и мајки ви тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека судит и еве јас си умирам.“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Дале вик: - Лага е тоа, лага, лага е!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Таа му рекла: „Ах, браче! До денеска ми је векот!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас толку орање орав, не најдов ни една риба, а ти како така да најш толку риби?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од пусти страои од топузот, станал од столот и го теклифил за тој да седнит и му рекол уште: - Стопанине мој, било како било досега, да ми простиш сега сакам: јас сторив, ти не стори; ама за отсега вамо ќе видиш, ако сме живи и здрави, што чорбаџија ќе те сторам; ела та влези во азното мое и земи си колку сакаш, ете да бидеш богат!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ама сега со џинот што ќе прави!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ајде речи му, да видиме, тој да ојт на тфојата работа, а ти да поседиш и ќе видиш дали ти је вистински брат или не?“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А стварно царот бил некој терсене човек, сѐ што ќе видел сакал да биде негово.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тие и друзи зборои беше рекол стариот и беше си умрел, и тамо беше го закопале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Беше најстрашно што во продолжение на целата година пред оној ден, јас, некаде потајно од себе, се ребрев постојано од нешто такво, дека не сакав да се обѕрнам наоколу, само за да не откријам нешто такво, да не ме убие нешто такво, зашто нема ништо покревко од она, кога човек ќе потера кон една страна со сите свои дамари, полетал натаму, нема ништо покревко од него тогаш, кога ќе погледне во своите нозе и кога ќе види дека коренот му е - разјаден.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се надеваме дека сосема бргу ќе видиш во што е работата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ме начека, ѝ зборуваше, а сега ќе видиме кој ќе надваса.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ако го сретнеме, мислеше, ако биде среќа да го сретнеме, ќе можеме да ја преживееме тука и целава зима, едноставно да си останеме овде сѐ додека еднаш не разјужи, а пак ако разјужи побргу, тогаш ќе можеме да си однесеме и дома, заедно со една добра свињска кожа, уште неколку килограми свињско месо, пресно и замрзнато. Ајде, си рече сега, добро, ќе видиме.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Е, сега ќе видиш, Виолето, кој кого сака и кој колку заслужил?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Со газдата на дуќанот не се бакнавме, ама не ми удри ни „сиктер“ клоца дека му доцнам само три месеци со наемнина, ама има разбирање за мојата финансиска положба, а и јас за тоа што не беше срдечен со мене, а и незгодно е, многу ми е ачик дуќанот, па ќе види некој, па од несвидлак ќе ни извади муабет... па после, бруки и срамои!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Па, кога ќе те праша: „А како?“, ќе ѝ речеш: „Ќе видиш, па ќе дојдеш да ми раскажуваш. И да честиш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Слушам: надвор нешто тропа, бучи, баботи. Излегувам на чардак и што ќе видам!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со сила испи ја, му велам и ќе видиш дека од благото ќе ти помине.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе види некое пиле да го прелетува и тој ќе рипне, ко потполошка, потплашена и ќе трча по пилето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излегувам и што ќе видам: Мисајле Ковачот му ја зел едната рака на Јона преку рамо и го трга ко везник.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А на пругата, што ќе видиш: купишта војнички казанчиња, матерки, порции, пушки без кундак, железни колци и ногалки од топови и шлемови и што не. Сето истурено, израстурено, сплескано.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И кога ќе видел татко оти не запира со свирењето, ќе му викнел да слезе и со некое ноже ќе му ја дупнел гајдата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе видиш сега, ко ќе пропаднат плочиве, ми вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А јас ако го видам ќе му ги поткастрам роговите и ќе го скопам, ќе видиш што ќе му направам. Господ го држам за сведок.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Стои Толе над посатките и сеедно зборува: - Стомниња, бардиња, грниња, вика, не ќе оди ова за многу и мечката од Москва ќе се опсени и за нас, стомниња, бардиња, грниња и ќе видите, вели, како што слушам јас, стомниња, бардиња, грниња ќе прави војна и за нас, вели, па уште ние останавме без држава, вели, стомниња, бардиња, грниња, на сите околу нас им даде, вели, стомниња, бардиња, грниња, зар другите ѝ се породнини од нас, вели и ги крева стомнињата едно по едно, го чука со претите и после дува во нив да видат луѓето дека никое не тиши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе видиш дека пред вас ќе си појдам дома, вели, јас ја гледам куќата, вели, ене ја ондека.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е, ќе видиш, Јон, му велам јас на човекот мој, запамети ми го зборот и ќе видиш, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првин ќе видам слечена змијска кошула, ќе наѕрам во неа, а некаде од зад мене, ќе се појави змија или смок или слепјак и ќе ми се качи да ме облазува, да ме врзува, да ме цица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вистина е дека ќе видиш човек во сонот, ама во кој сон не ќе сретнеш човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе донесе Доксим Тренчески катран и ние ќе ги измачкаме вратите, добиците а кога ќе видиме дека катранот не помага, почнуваме да се варосуваме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Нурни ја главата во котле со ракија и ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Знаел што ќе се бара од него: секогаш на денот на свети Никита бил дерач и готвач во манастирот, сега ќе дере и ќе сече месо а во него се буни нешто, стар е, не сака утре никој да го проколнува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Утре ќе го напишам твојот лик во вжештена смола, меѓу ороспии и крадловци, меѓу безделници и никаквеци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако се наведнев, ќе видев во тој камен мртви покриви на пусти куќи и зелени трупови на една треска. Отстапив еден чекор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Можам, можам, не грижи се. Кога ќе легнеш, ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Слушај, да го соблечеме убиенион и да му ја запалиме облеката? - Зошто, кажи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпосле, само тој ли ќе јаде? Ѝ рекол дека очите му се покриени со пајажина на старост, дека не ќе види кај свршува кожата и кај почнува месото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Оние што ќе преостанат. Рековте дека ќе дадете нешто за нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чувствував оган на срам под кожата на лицето: во моето грло како да стружеше црцорец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ни вчера си се колел, ни денес ќе се колеш. Онисифор Проказник ќе се расправи со нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Излези и ќе видиш. Зад планинана се крева чад. Таму е Лесново. Двајца ваши отидоа да видат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И знаеме и не знаеме. Со денови оди по нас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби се плашеше од тајната што ја очекуваше да ја впие со црните ноздри како мирис од засечена афионова чушка, тајна, за мене веќе помала од светот на рамностапалчестиот Марко Марикин и понезначајна од кошмарот во чии пени вријат крвави, распердушени и испокинати орли и штркови со очи црвени и слични на парче кора од печен рак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Погледни ми го коленово и ќе видиш дека ни јас не сум останал заборавен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Да те пуштам да легнеш со свекор ми? - Пушти ме и ќе видиш со кого ќе легнам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе те турне Јаков в пекол, само малку да пооздрави, ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Килав во мозокот, прости ми господи. Затоа лежеше ноќе по празните вади и по сувите лозја и им пееше попски песни на црцорците.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Каменот на тешкиот прстен беше згусната капка на моите зелени соништа од ноќта пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ќе видеа тие ако ни беше жив Борис Калпак, ќе видеа, сепак се поднамалил Метуш Батковец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Онисифоре, се сеќаваш ли што ти говорев за судбината?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Земи ја за некое време во манастирот. Потоа ќе видиме, ќе помогнеме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако ги покриев очите со дланка, ако се обидов да се одбранам од парата на неговите ноздри, ќе видев меѓу линиите на кожата намалени трупови и чакали.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ќе видиме, ќе се спогодиме. Ни досега не сме живееле од туѓо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Но ти не можеш ... - Што не можам? - Не можеш веќе со жена. Си бил цапак, сега си козина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ако го најдат, ќе видат дека е Турчин и ќе нè гонат. Тие се големи одмаздници, не ние.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ако не излезеш или ако не ме пуштиш внатре, јас ќе ги разбудам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
АНТИЦА: Кога ќе видат дека не ќе им одам, и со душа ќе се задоволат.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ѝ го врати она чувство кое како пријатен ветрец ѝ се јавуваше штом ќе видеше жена во блажена состојба.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
– Ќе доаѓам секоја сабота. Дури и почесто, ако ми дозволи раководителот. Ќе видиш, сѐ ќе биде добро.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Ќе ме оставиш ли и мене да појавам сам? – реков јас. – Тоа зависи од коњот, – рече братучед ми. – Слези. – Коњот ќе ме остави да јавам, – реков јас. – Ќе видиме, – рече тој.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така што најпосле Акакиј Акакиевич еднаш во животот посака да покаже цврстина и одлучно рече дека неопходно му е лично да го види началникот, дека тие не смеат да не го пуштат, дека тој доаѓа од установа по државна работа и дека ако тој се пожали на нив, тогаш ќе видат тие.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Коњот застана на задните нозе, фркна и се впушти во бесна брзина која беше најубаво нешто што некогаш сум го видел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Марија ја разбра вистината. – Те молам, зајче! – рече вџашена. – Немој да ми кажеш дека и ти веруваш оти сум луда! – Како можеш да го помислиш тоа! –рече тој, обидувајќи се да се насмее. – Работата е во тоа што за сите ќе биде подобро да останеш овде уште извесно време.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе видам, да го побарам прво Џим, мојот цимер.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Гледам многу сомнителни фаци пред сомнителни клубови. Од Spread Eagle ни трага ни глас.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кога во следното поглавие ќе биде разгледуван асемблажот Алегорија на жанрот, ќе видиме дека и Невестата е една ѕвезда што паѓа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но појдовната точка на Duchamp за неговата „Велска вода“ - „Темјанушкината вода“ (Eau de Violette) -уште повеќе ја збогатува играта со зборови. 92 Алхемичарите ѕвездите што паѓаат ги нарекувале “небески цветови”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Да се потсетиме само на неговата приказна „Среќко од Роринг Кемп“ па ќе видиме како нејзините основни текови се извонредно блиски до раскажувањето на Чинго.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Не е, - се вмешува трето во одбрана на Трифун Трифуноски, ќе видиш, ќе чуеш на прославата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Како лечиме, велеше, по педесетина години, кога ќе видат, ќе речат кланица, касапи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Косата бргу нараснува, ќе видиш, косата веднаш нараснува, мило мое, - и тогаш нежно, многу внимателно со своите ковчести раце ја зеде мојата глава во себе и најнежно, најмило ме бакна по чело.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Грешен да му земеш една ластагарка, ќе види убаво!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во Пансионот на видно место стоеја и Правилата за однесување со кучињата во кои пишуваше: „На секое куче треба да му се почитува правото на природен живот; не смее да се злоставува и да му се нанесуваат физички и психички болки; секое куче има право на заштита и нега; треба да се сака такво какво што е, зашто тоа не е во состојба да бира сопственик, а сопственикот го бира него; ако не чини, треба да му се помогне да се поправи, а не да стане жртва на лошото однесување и изживување; не треба нетрпение и брзање веднаш да се научи на сѐ, ами треба да му се даде време да сфати што се бара од него; не треба без причина да се разлутува или казнува, зашто и тоа може да изненади, да врати; првиот удар тоа го простува, зашто мисли дека е случајно удрено, по грешка, но ако по втор пат го удриш, сфаќа дека е намерно и тогаш ударот ти го враќа со уште поголема мера и те замразува со сета своја душа; тоа најчесто е само и нема никого освен тебе: разговарај почесто со него и самиот ќе се изненадиш како те разбра; љубовта со љубов ти ја враќа; и тоа, како и човекот, има своја судбина: не придонесувај да му е тешка; ако остари, ослепи или оглуви, ако стане неподвижно и остане без заби помисли дека тоа може и тебе да ти се случи, зашто староста е иста за сите; не однесувај се кон него како кон некој обичен предмет, зашто кога ќе го изгубиш, ќе видиш колку е жално; испрати го на неговиот последен пат и размисли дека секоја смрт, било таа и на животно, е загуба за сите: еден живот помалку на земјата”.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Посетете ја лавовската трпеза во зоолошката градина. Ќе видите бесплатна претстава и уште во џебот ќе ви шушне малку сува слама, паричка со слика на рудар - ударник.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ќе видиш утре на светлост.“ „Златото свети и в мрак.“ „Секако, свети. Ајде, викни ја Јана.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Ајде, ќе видиш. Ајде, станвај. И татко ти и Тинето ќе дојдат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Околу тиранинот ќе се создаде свита која ќе биде измачувана од истата страст и амбиција - да се владее, со или без тиранинот, да се стане дел од една гротескна процесија која ја инструментализира немоќта на тиранинот, нагризен од амбицијата на вечното владеење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Филозофот од балканско потекло ги урнуваше во мене сите оптимистички химери, сите можни лажни апсолути, метафизички или идеолошки илузии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Предлогот на Арафат беше пречекан на нож од двете страни: некои палестински федаини во предлогот гледаа отстапки во, прилог на колонизаторите кои требало да се истераат, а не да се интегрираат, додека Израелците во ова ќе видат маневар да се придобие меѓународната јавност, за да се уништи нивната држава.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Емил Сјоран во амбицијата на владеење ќе види дрога, која од оној што ја зема во преголеми дози ќе се здобива со демонот на моќта, која често завршува во диктаторски делириум...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ослободувајќи се од ставот на претходниците Евреите во море, Арафат се определуваше за создавање демократска и неконфесионална држава Палестина, која ќе им гарантира еднаквост на сите граѓани: Евреи, христијани и муслимани!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така, на пример, во битките со историјата, во самата историја, која отсекогаш ги совладувала Балканците, оставајќи им ги во лажна утеха митовите на пропуштената величина, Емил Сјоран, ќе види црна иронија што се движи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе видите дека било само сон За жал на Бургиба, сепак, ова не беше лош сон, туку реалност со која сепак на крајот се помирил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Ивазе, друже, дали навистина беше толку итно! - Ќе видите сами!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Шегата на страна, но модриот патлиџан нема само гастрономска туку и цивилизациска вредност, посебно за медитеранските народи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко, ангажиран во процесот, ништо не му препушти на случајот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски до доцна во ноќта пребаруваше во своите речници и енциклопедии, книги и поранешни записи, за да ги одреди петте навистина опасни зборови, во продолжение на петте третирани, во утрешната средба со Татко која беше закажана кај него.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој ќе види и во Татко друг Дон Кихот од Исток со спасените источни книги, кои потешко можеа да се најдат во индексот на забранетите книги зашто поголемиот дел од нив беа пишувани на старотурската османица, а тој во градот веќе се сметаше за неприкосновен познавач на овој јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, сепак, останаа на претходниот договор, наместо по еден збор, на секоја средба да се третираат по пет, па со време ќе видат како ќе постапат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ние сме на почетокот на ручекот, ќе видиме на крајот, рече Мајка пред да замине со госпоѓата Камилска да го донесат новото јадење.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Да започнеме со работа, долго време се подготвувавме, сите речници на турцизмите во балканските јазици ги консултиравме, но и надвор, од нив, па ќе видиме каде ќе нѐ одведе работата?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Работејќи ќе видиме каде таа ќе нѐ води! остануваше на свое Климент Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Да работиме, па ќе видиме! прифати Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ќе видиме сум бил ли или уште сум нешто, ќе видиме.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога во светлоста на пламенот ќе видиш што се криело во одајата ќе станеш и самиот жива светлост, потоа како и пред тоа, ќе си мрак и пепел на својот мрак, ја сфаќа таа за него обична вистина и се насмевнува, мислиш знае што ќе види во одајата кога семоќниот оган ќе ја започне својата игра.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Патеката е изгазена. ќе видиш уште колкумина овдешни Турци ќе се простат од својата колепка. а човекот е како цвеќе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Гласот, оној негов или на некој што е невидлив, прашува со нагласени согласки што ќе види и тој се сеќава на сѐ што гледал во куќата како дете: сабја кулајлија со вткаени букви од сребро во канијата - Смрт или слобода, стари црковни книги од времето на минатовековната игуменија Минадора, француска или германска кацига од времето на Балканските војни, турски тепсии со богати шари, ископани и начнати римски или такви некакви фигури на светци и војници, шандани, кандила, ками.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Почекај, чесен збор, ќе видиш.“ ни Марко Проказник не го разбираше својот придружник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ќе видам. Домазет не го давам, ќе го женам за чесна девојка со мираз - ја коњ, ја вол.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„И тие, нели?“ Ќе чекаме и ќе видиме.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Не ме слушаш и не ме гледаш. И не ќе видиш ништо во своето слепило.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Ќе гледаме тепачка, ќе видите.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бидете креативни, ослободете се од сите рамки и догми, размислувајте со своја глава и ќе видите дека првичните резултати ќе ве охрабрат.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Невидлив меч му го пресече телото, како кога ќе видеше на огласната табла на факултет дека не го положил испитот или како кога некоја девојка која му се допаѓаше ќе поминеше покрај него гушната со некој дечко.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Војната, како што ќе видиме, го постигнува не само потребното уништување, туку го постигнува на еден психолошки прифатлив начин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Војната, ќе видиме понатаму, сега е чисто внатрешно прашање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
12. КАКОВ СВЕТЕЦ, ТАКОВ ПРАЗНИК - судејќи по празниците што идат кој би знаел какви светци разни очите на пијаниот ќе видат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Исто така и со раката на истите места фаќам и, ако сакаш да видиш, ќе видиш дека на тие места е фаќано.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ми се чини дека постојано газам на истите стапки и ако одиш да видиш ќе видиш дека на тие места е разгазено.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ништо, вели пак тој. Ќе видиш, вели, ќе донесеме.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Секогаш така бидува: - Кога в далечина ќе видиш темни облачишта, брзаш да се засолниш.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Нурни во внатрешноста на сопствената урна Ќе видиш животец в куп собран Помалку вреден небаре грашок зрна Засрамен од вистината, со опаш подбран Погледни уште еднаш каде си втурнат, В одајче тесно, студено, мрачно Ништожно зар не, сознание мачно Но она што ќе ја одржи надежта бурна Читај го право оти е многузначно: – Од еден живот во некој друг идеш Самсарата ечи со чудни звуци Ако имаш среќа сакан да бидеш За тебе ќе зборат и твоите правнуци 2007
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Во пазувите на ова бессоно утро Во падините на рајот вечен Жена метузалемски стара ми прорече: Кај што река има, таму тече Крвта на твоите незнајни предци А кај ќе видиш санта, глечер Таму нема вера, таму нема светци Тук кон зло те тера лик нечовечен И тој ќе зине муцка клета Вели – малку ли се трите Света?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Се трудев да ги организирам нашите животи така што ќе видиш и ќе доживееш повеќе, да уживаш во она време што ти останало.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Му велеше на брат му Тане: - Напи се, нацврцкај се, па ќе видиш дека ќе ти биде полесно.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Појди на гробишта па ќе видиш... му рече човекот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во нејзините дупки и пукнатини живеат разни птици кои постојано испуштаат глас, веселејќи се или карајќи се која подобро живеалиште да фати; но кога ќе видат заедничка опасност: орел или лисица, се кријат која каде стаса, често во едно седело.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Не мислете на чадот и ќе видите дека ќе ви е подобро.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Зафати водата полека да истечува, да се впива во земјата, да се повлекува од дворовите, да ги ослободува заробените куќи, луѓето, добитокот; се покажа виножитото, па и тоа како да шумкаше колку што можеше, задува ветер, па и тој започна да ја суши земјата; излезе и сонцето од облаците, па и тоа почна да ја цица земјата; излегоа луѓето од куќите како од Ноевиот ковчег, се бацуваа што го преживеаја овој потоп, оваа несреќа; се јавија и птиците што беа скриени некаде, се нафрлија да клувкаат на сѐ што ќе видеа за јадење; се грабеа, се биеја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Луѓето се собираа околу нив, и ги прашуваа: - Опасно ли е? Ќе избувне ли лава? - Мислиме дека не... Но стрпете се, ќе видиме... - Луѓе, не играјте се...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Измени некој од параметрите и ќе видиш што добиваш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако си ја облечеш ракавицата и си ја погледнеш раката, ќе видиш компјутерски генерирана рака, чиишто прсти се движат ако ти ги движиш твоите.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако читаш историја на уметност до пред 25 или 30 години, ќе видиш дека постоела ваква последователност: од Верокио, преку Ѓото, Приматичио, Тицијан, и така натаму.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А понатаму ќе видиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ТРОШЧЕЈКИН: Па, ќе видиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А самото намалување на ригорозноста на казните, како што ќе видиме, не беше воопшто занемарливо.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ќе те однесе, ќе видиш.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ќе дојде, ќе видиш.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Дури и да не ти одговори сега, - ја предупредуваше лекарот, - ќе видиш дека кога ќе порасне уште малку, сам ќе те побара.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ќе видиш... Само, ќе помине време.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Убаво погледни го во лицето, во очите, па ќе видиш колку не си во право - продолжуваше упорно Лиле.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Колку ќе трае тоа, ќе видиме.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Туку, ќе видиш, еве ти го однекаде татко му.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ти не знаеш него, ќе видиш, ама селанец пак селанец, ќе нарачаш в село кој ќе видит тој Ѓуровчето, нека кажит здравоживо од мудурот, нека дојдит право кај мене, ич, жими вера, потамо не велам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Со пресек, со пресек да биде, та после ние селцки ќе видиме кој колку ќе тури, според тоа и ќе плати!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Илко, шо аро ќе виде! Не е лошо, болката да го вате. Не е ни старо шо ти човек е.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ти слушај ме мене, па ќе видиш оти така ќе излезе!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ете, селото брго ќе оставе без бареден поп, та ако он биде добер, шо веруам оти ќе биде, и другите две маала не ќе има потреба да бараат други свешченици, кога ќе видат оти им врши работа и се грижи за спасение на вашите души, — заврши дедот поп Димитрија и си ја забриша потта од набрчканото чело.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Само ако те гибне мајка ти, ќе виде она како чичо ќе а натепа!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ете, ошче печес дена, ќе се намана јас пак и ќе видиме како ќе излезе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ќе видиме кој на кого! — и одговори Крчо и побегна долу Црневата улица, за да му стори абер на Шпира, вечер да слезе до кај нив долу. — Татко нешчо те вика, — му рече.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ќе седи, седи, ка ќе виде оти вода нема, истерисмес, ќе стане, ќе залее, оти сака да се напие.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И кога Митра ја прашаше: „шо ќе ткаеш, невесто Досто, со виа предотини“, таа неодредено одговараше: „Ќе видиме, сестрице Митро“, и на тоа се свршуваше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Јошето порасна момче, и Ѓуро се тешеше оти ќе види одмена.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најстина, тебе може не ти е толку по ќевот да те прашам секоа недела, токо, лели те ватал такцирот, се ќе видиш, се ќе чуеш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Не знам, внучко, — вели дедот Карабуклија, — ама петлите се пеани, еднаш или двапати, не ѝ стори дикат. Сега ќе излеза надвор на малата врата и ќе вида.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Седејќи Јонче во своето собче со шкорче го палеше новото џојнтче на врата трипати заѕвони ѕвонче кога ќе види џандарот Томче
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Ќе видиме. Ама било што било, немојте да плачете да ни се радувате.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сега ќе видиме кој повела во оваа земја, вие или падишахот наш. Повела каурин ли Турчин?...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Само ќе видиме дали ќе го видиш ти него.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Тогаш нека вршат агите наоколу – со извесна иронија проговори поп Јаков. – Ние ќе си седиме, ќе си јадеме, ќе си пиеме цело лето, а назиме, ќе даде господ студ, ќе видат невидат, ќе го напуштат нашето златно Мариово и ние ќе си излеземе на пролет како гуштеричките.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Што има да правиме! Ќе видиме тие што ќе прават и што ќе сакаат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Понекогаш ќе видеа счепчени прсти за решетката и коматче нажубрена кожа зад нив.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Таквите уште си мислат Дека е најважно што си каснал пред спиење Па откако ќе видат дека од кркање не се прават сонови Се отепуваат пиејќи апчиња за спиење и против запек Пред тоа одат и на фитнес и на тенис Ама од тоа не се крепи ни сон ни пенис
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Пробај побарај нѐ низ светот, прочепкај низ книги, учебници, документарни филмови, телевизиски програми, актуелни вести, меѓународни институции, интернет-страници, стриптиз-перформанси - ќе видиш дека никаде не фигурираме.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Слегов во визбата. Кај храната, водата и зајрето. Кога таму, што ќе видам!?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Дедо ја смируваше, велеше дека од книгите аир ќе видат, ама се согласуваше со баба дека нема да им биде лесно.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка, кога ќе видеше од чардакот дека изгреал нов, убав ден, ќе оставеше да влезе некој од толкувачите на кадиските записи, на сиџилите, за да ги дотолкуваат, зашто само Татко го имаше вистинскиот толковен клуч.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе бидеме блиску. Границата си е граница, ама и таа пустата нема да биде вечна. А после, ќе видиме!”
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Ми ја запалија... - одговараше Танаил јадосан. - Кој? - Ќе види кој! Ќе види, мамето негово... - викаше Танаил бесно.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Ти најдов еден човек. Утре во девет ќе биде овде на кафе... Ако ништо друго, многу е забавен. Ќе видиш...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Ќе видиш!“ се лизна да му се пофали Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога, потоа, тој, вчудовиден, ме праша „Што е оваа работа!?“ јас му реков – Ќе видиш!... – Ќе видиш.. Решив!“ му реков.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Кога ќе поднаучиш англиски, сам ќе видиш“, му одговори Марко.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И тие мене ми ја издишаа душата, ама и јас мајче им ебав. Ќе видиш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Да одам, си мисли авторот, па тие таму ќе видат како, што и за колку.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Само сакаше да види каде тој живее. За секој случај. Потоа ќе види како ќе постапиш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Затоа јас бев за кралчето Петар, да се врати работата на старо па после ќе видиме што ќе правиме.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Можност да патуваат“ продолжи Марко. „Животот да го видат поинаков... Господ знае. Откачени се, признавам, ама не се лоши луѓе. Ќе видиш“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Му се задржа вниманието на зборот „поткачија, поткачија, поткачија...“ и сега наместо на Летка да ѝ ја закажува азбуката ѝ ја зарецитира глупавата песничка на којашто неочекувано се сети и што ја паметеше уште од детството: „Тодоре, Тодоре, поткачи се погоре. Ќе видиш три жени со пичките истрижени!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Зарот секако е фрлен. Додека тој се тркала. Едо ќе се опушти па ќе види...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ќе видиш што е тоа капка мрак в очи, свилен бакар в коси.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Распарај се од појас до грло па ќе видиш што е тоа плач.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ако дојдам пијан, ќе видиш...“ „Застани“, тихо изгоре.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Распарај се и ќе видиш што е тоа Марија.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ѕид! Подотвори го како корица на книга и ќе видиш; зелени се како горите на светот, страшно се зелени како сончева поплава.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе видиш ти кој е Јагулче Дримски?! Ќе ти го променам суратот засекогаш!“
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А, ако даде Господ овде да се вратиш, ќе стигнеш во некое друго време, ќе видиш ти побегнало вистинското време, нашето, твоето време...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Гледајте го само деновиве во нашите кина советскиот филм Сибирска земја, па ќе видите! Меѓутоа, другари, не заборавајте!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ако успееш да влезеш во моите одаи, ќе видиш.. Јас не живеам сама. Црвени се ѕидовите. Свилени се постелнините. На јастучниците има траги од црни солзи.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Србин и Шишман веднаш штом сфатија што им вели Чакарвелика, ги свртеа полека главите назад кон планината како да ќе видат нешто од тоа што го чуја.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ќе видиме, - рече Љаке.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ќе видиме, - рече капетанот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ќе видиш какви амајли- ѓердани за жените ќе излезат од нив.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кога се увери дека никој ни ќе види и ни ќе чуе, Србин рече: - Чу ли за в недела?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Нее, - рече Србин, затегави. - Доста е засега тета да ни ги пере алиштата што ќе ѝ ги носиме, а после ќе видиме. - Аха, - рече тетин Доне.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Се надеваа дека сепак ќе видат некој војник но во утринскиот штут го слушаа само цвркотот на некоја разбудена птица.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Уште си ни потребен како курирче. Понатака ќе видиме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Прав и пепел ќе нѐ направат! - За тоа ќе видиме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Донеси па ќе видиш! - рече мајка му. Трајче ги донесе лопатата и казмата и мајка му почна да му објаснува.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Само имајте трпение и ќе видиме! - дополни Огнен.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога наседнале на софрата, новиот Турчин што ќе види?
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Дали ќе видите некој сон оти јас сум во една пуста земја кај што петел не пее!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Да дадеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после векот едно да не пркне: овде да се роди, ама бело море и црно да препливаат таткови и мајка ви, тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека суди и еве јас си умирам".
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Дали ќе видите некој сон оти јас се избавив од улавото море што ќе ме удавеше?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Одново бродиш – а неа нигде ќе ја нема И сѐ што ќе видиш пред да оземјиш, пред да онебееш Ќе биде сликата: Си играат две дечиња заборавени крај водата сина Едното уште кружи – другото се вика Разделина.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Ноќ и ден и години долго млечни дождои ќе бидат И во сончеви порти кога ќе влезе Андромеда Урна и дрво како скаменети близнаци ќе види.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
- Ако беше посветло ќе видеше оти не сме сами.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Нас ни беше речено дека ќе видиме. Дека ќе биде јавно. Зошто се криете?
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Немој да доцниш. Во четврток, на пладне, кај мене.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ќе се измочате од страв, бе. Пуздер ќе ве направам. Ќе видите убаво.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Следниот вторник: - А, дојде. Здраво. Го донесе? Добро, стави го на маса.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- За тоа ќе видиме - ме прекинува таа (пре)гласно, со вратена острина во погледот – Првин текстот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ало? Пак ли за хонорарот? Ќе видиме. Само ти работи.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Само неколку железни монети од по една и една од пет денари.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Слушна? Следниот петок: купувам нова „Таа“ и шок!!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ми треба одмор, сфаќаш. Хонорарот? Ќе видиме.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Одлично!“ „Мислиш дека водата е добра?“ „Ќе видиме.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ќе се разбудевме во ноќта и ќе почувствувавме како студеникавиот воздух се загрева, ќе почувствувавме оган во ветерот или ќе видевме како ѕидовите за миг горат со светла боја, и тогаш знаевме дека неговата ракета е над нашата куќа -- неговата ракета, додека дабовите се лелеат од воздушниот удар.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ќе видиш како ќе се зашарени небото кога панделките ќе се престорат пеперуги! - го фалеше таа пред доктор Пачев изумот чија што убавина во нејзините размисли заземаше посебо место.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Оф, веќе го забележав тоа! Туку така, од пакост, или по порачка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Таа и тебе ќе се обиде да те грабне, ќе видиш! Не затоа зашто ѝ се допаѓаш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И реков дека се лаже и себеси и нас, но не ѝ се противев.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе видиме што ќе се случи...
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Отскриј ме па ќе видиш. Сестро, гуската.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Јован се врати, а по него пристара болничарка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Една ми остана, - тој се удира по дрвената нога - ама јас си клинкам и со дрвената и ќе видиш дека еден ден ќе одам долу...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Мене ли марш? - се ококори Кузе. - Мене ли? Веднаш ќе одам кај командантот, та ќе видиш ти!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- И ти ќе видиш дали ќе те молиме, - му врати Трајанка.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Заинатено ги стигна децата и им се закани: - Само нека мине ова, па ќе видите дали ќе играм со вас!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Николче му се закани: - Ќе видиш ти кој е кокошкар! – и навреден почна да се разоружува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ќе видите, - рече и почна да го полни.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ти си кукавица, мајкин сине – велат големите деца. – Те знаеме ние тебе. - Не сум кукавица. Ќе видите.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Ќе бидам, - вели Зоки. Веднаш ќе видиш!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Штом ќе види мува, заборава на себе.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Ќе се ожениш, па ќе видиш. На жената не треба да ѝ тропнеш за да ти ја отвори вратата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Алчниот не треба многу да го наговараш да го грабне туѓото; остави ја гасеницата да ја води гладот по зелениот лист па ќе видиш што ќе остане од него!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога ќе видев дека е убаво напасен, го одвојував од овчињата и го учев да се буцка со роговите.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Речиси, само да посакаш да видиш самовила или коњче или еленче, - и ќе видиш.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Му рекол: „Чекај, синко мајчин, ќе заодиш на училиште па ќе видиш: ќе ми ти го донесе умот учитетло, нема да те гали како јас, туку душицата ќе ми ти ја вади.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
А кога ќе видат дека сè е попусто,се оптегнуваат под сенките од дрвјата и долго ги бришат спотнатите вратови.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Подај ми ја раката, па ќе видиш!
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
СПИРО: Сега ќе видиме кое време е.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ДЕСЕТТА ПОЈАВА НАЦА И СПИРО
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Задуман на чардакот Преспанецот одвреме-навреме ќе фрли рибарски мрежи и во нив наместе преспански крапови ќе фати троа носталгични препелкања од кои никој ниту видел ниту ќе види фајде.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Ќе видиш нешто што никогаш порано не си го видел”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ќе видиш и ти кога ќе нè стигнеш нас, и тебе ќе ти даваат таков лек. Затоа не ти даваме.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Јас бев крива што мостот беше малку расипан.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Цревата повторно почнаа да ми кркорат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ќе видиш кога ќе му кажам на татко ми! - вресна Томе низ искривената уста и избега по патеката.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Чекај малку! - врескаше Бистра, а сестра ѝ потскокнуваше во место или се испречуваше пред лулашката, но кога ќе видеше како Бистра со голема брзина се враќа накај неа, ќе се тргнеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Сега ќе дојде баба, ќе видиш што ќе ти направи!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
— Со кого е? — Не е сам. — Со жена е? — Сама ќе видиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе прецапа, ќе види колку е длабоко и пак ќе се врати. По мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А кога ќе види дека ни се обновува силата, тапанџијата го легнува и своето лице под тапанот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Е ај, ќе видиш, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога се смири малку пукањето, кога се уталожи, што ќе видиме: озгора нѐ напокриле лисја и гранчиња што ги кинеле куршумите. Од крај в крај.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
О, да знаев што ќе видам!...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ќе правиш: откако ќе паднеш, ќе видиш колку си бил на високо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Отрчавме и што ќе видиме: клекнала Клавдија над главата од Ники, плаче и само ја бацува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По огнот ќе видат кај си.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе дојде подобро време, си мрмори Паун Радевски, ќе видите, мора да дојде... подобро, вели и паѓа покрај Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ќе видиме, ако се види!... 4.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ќе видам по излозите ќе купувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Кај ме водиш, го прашувам. Ќе видиш, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Отидов и што ќе видам: станот подреден, да нема за повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Е ај, ќе видиш, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Туку ќе видиш некој да копа во земјата, под снегот: бара корења, којзнае што бара.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Мислиш?! — Ќе видиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Туку ќе видиш некоја рака ги подотвора прстите, се мачи да се пресегне, да фати некого за коса.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А завардувам дали ќе видам некој, не да речеш дека не завардувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога станавме, што ќе видиме: лицата им се затрупани со лисја и плодови.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе видиш, вели Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А утре ќе видиме.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Оставете го гостинот, рече тој, првин нека се одмори, па потоа ќе видиме што ќе биде и како ќе биде.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- За секој случај, ти остави ми го тоа што си го извадил, па ќе видиме моиве мечиња ќе остават ли нешто за другите.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Ќе видите и - ќе се вратите!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Дај боже така да е! Ќе дочекаме! Ќе видиме!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ама ќе видиш - во дневната соба има прекрасна палма, голем фикус и два филадендрона“ воодушевено зборуваше Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Оваа година нема да цутат, а вгодина - ќе видиш убавина!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ќе видиме. Вечерва темница!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
БОГДАН: дакле, ти си бугараш. Ho не бој се ништа. Ќе видиш зашто ја то ...
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Ќе видиме чие је Скопје ...
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Тогаш вас, кои ќе градите куќи, за лошо поставен камен, малку накриво или, пак, недај Боже, ќошот малку да е крив или ако под покривот ќе видат како се шмуга сонце, е тогаш, да знаете - ќе ве прогласат за народни непријатели и ќе кршите камен...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеби ќе проверат и кога ќе видат дека те нема, кој знае како можат да те казнат... рече со растреперен глас. – Изврши смена на стражата и врати се.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И уште - во раце ли ја држиш - смрт држиш, на скут ли ја држиш - смрт на скут држиш, на колена ли ја држиш - смрт на колена држиш, низ нејзината цевка ли ќе погледнеш - смрт ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Стрпи се, ќе видиме. - Претпоставувам дека порано ги дале...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Де, де... - врати тој. - Не бери гајле. Ќе ги извежбаме. Дојди по некоја недела и ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Другар политички - му вели Лефтера - барем еднаш погали го, па ќе видиш дека ќе те засака.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- А, бре, така наистински, ако му се загледаш, тогаш ќе видиш дека има криви нозе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Што брзаш, бре? Па добро ти рече: чекај, па кога ќе дојде, тогаш ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Види го ти него, ќе дремел, човекот... да сме живи, па ќе видиме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Бевме седум ученици: на прво место Љакето, тој што кркна тресеница од татка си на свети Никола; Нешко на Мија Метелов од Долно Маало, Ноаче на Дамјана Вржов – се сторија три, па Моне на Тасета Ќутурко- четири, па јас и бате Николче наш (после ќе видите што унер беше со бате Јолета наш) и седма беше Ѕвезда, чупиштето на Павлета Ќорвезирот, како што ја викаа зашто таа само со нас машките се дружеше и наместо да игра со крпчиња и игли, таа барабар со нас делкаше пушки и јатагани.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кога ќе научиш ќе видиш и колку сте сите и дале те броев.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- Така- рече дедо ми. – Со здравје да осамнеме па ќе видиме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ќе видиме- рече и продолжи, свртувајќи се кон песочницата каде што беше напишан знакот З:- Кој ќе ми каже сега како се викаше она напишаното на песочницата? - Земја- рече Јоле наш.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Да знаеше да брои, ќе видеше дека не сум го прескокнал.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кога ќе видиш вакви крилја, ќе се сетиш на ангел и ќе си речеш аз, а ангел, ангели... Ви текнува?
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Не сум можел ни да помислам дека ќе видам елен и ќе ја доживеам оваа прекрасна и горка прикаска.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Што ќе видиме? Драсканици, нечистотија крш.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А убаво е кога некаде ќе видиме како сите луѓе од некое помало место се знаат по име и презиме, се среќаваат, се поздравуваат, си помагаат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
РАЈНА: Разбирам јас сѐ, само се прашувам до кога ќе молчам. ЕВТО: До крај! Цел живот! РАЈНА: Ќе видиме тоа.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
14 ДЕКЕМВРИ. Врне. Дојде еден што го фаќа кивавица кога ќе види убава жена.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
АНГЕЛЕ: Одам. Сите, ќе видат, ќе нѐ видат и ќе заминат по некој поарен к'смет. Немој да му сториш нешто лошо на Михајло.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Сите, ќе видат, ќе нѐ видат и ќе заминат по некој поарен к'смет. Немој да му сториш нешто лошо на Михајло.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ги наполни со камења и ми рече: - Ќе видиш ти сега која е Величе.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Значи така, а? - побеснев. - Е, сега ти ќе видиш! - ѝ се вдадов, и со еден прецизен карате удар ја легнав врз креветот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- А, кога ќе остари, ќе види тој, нема да му помагам, нека се мачи сам со бастун во раката.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јас ќе ја доведам мојата, па ќе видиме кој е кој.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Дојди, па ќе видиш. Прекрасен е.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Земи, внучко, пробај, - слаткото е од цветот на белите рози, ќе видиш, ќе ти се допадне.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Во ова двојно позајмување на идентитет, како на личноста така и на полот, во замената на еден лист хартија со друг, ќе видиме, можеби, не толку иронично заколнување на едниот мајстор во непочитување на верноста кон еден стар мајстор, колку можност да се постави прашањето на вистинското значење на едно дело чиј што автор на своите современици им се покажуваше како вечен алиас, а делото секогаш се разликуваше како алиби.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кога го одврзаа, што ќе видам, целата десна страна му беше однесена сосе забите, а од грлото му истече згрутчена крв.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога се вратив дома, што ќе видам? Детето немало душа, викало – мамо, мамо и уплашено во темницата, го најдов како кученце да лае – ав, ав, и очите му беа искокнати и до сабајлето, синко, си умре.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој повторно побара да напише: „Не можам да дишам, веднаш одврзете ме“.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А јас му кажав: Па знам господине, Сираче. – Добро, но нека рецитира и Мара, па ќе видиме ко ќе бити подобар, прво Мара.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сакав да ви кажам какви работи се случуваа. .
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Другото утро бевме на расчистување близу до градот и што ќе видиме, вистински колеж.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сега-засега во рацете нивни сме, и со голи раце ништо не можеме, ама господ е голем, ќе видиме!“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Е па, ќе видиш кога ќе се качиме во Нерези. Дотогаш прибери си ги доламите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Може ти е чудно што брзам волку, ама ќе видиш дека сум имал право.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Што е тоа, наскоро ќе видат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Што се тоа светулки? – праша Дена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да му велам, чекај, ќе видиш кога ќе пораснеш, лесно е додека имаш само една наставничка, сосема друга работа е кога секој час ти доаѓаат различни наставници и кога имаш по пет – шест часа на ден, а за учење, ужас!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ќе видам – одговара мајка ми – зависи како ќе бидам расположена. И ова ми се допаѓа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Колкупати сум плачела од бес кога ќе се вратам од школо и кога ќе видам дека во мое отсуство ми зел гумичка, или ми украл некоја скриена мастика.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Е, па ајде! Дојди ти кај мене дома и донеси го, па ќе видиш. Отидовме кај неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- За прстенот ми се лутиш, кажи, а? – беше упорна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Добро, пак ќе зборуваме, ќе видиш – не попушташе Снеже.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тој ми вели, почекај малку, ќе видиш како е во гимназија, мислиш тоа ти е основно школо, ама јас знам дека школо си е школо и ако учиш-ќе научиш, ако не-на крајот ќе се види.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не го најдовме, а ни здосади барањето, па на нејзин предлог оставивме Фрањо сам да се снаоѓа и сам да реши кога и дали ќе се враќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не е можно, се противев јас, ти ништо не знаеш, лекарите не знаат, јас знам, таа ми е другарка, ја познавам јас нејзе, нема да ѝ се допаѓа долго да спие, ќе ѝ се смачи, ќе видиш, ќе се побуни и ќе стане.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Најмногу сакаат да летаат врз крилцата на светулките и секогаш кога во Маврово ќе видиш светулка, да знаеш дека таа носи по еден трол врз своите плеќи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ти си ги видела творовите? – праша таа заинтересирано.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Туку, не сум те прашала, излегуваш ти во град или уште се мавташ на „Млечен” кај вас и на клупите во Капиштец?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Што има врска тоа, јас навистина го сакам – продолжуваше таа да ѕирка насекаде по дома. – Ќе го најдеме, ќе видиш – беше сигурна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Никого таа не послушува, неа ни казни не ја вразумуваат, сè си тера по свое, тивко, мирно, ама пак по свое.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ти само мисли си дека е така – реков – ама размисли малку и ќе видиш дека не си во право.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Главата да ти пукне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ај ќе видиш вечер.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сестра ѝ Роза беше дома и бидејќи имаат една заедничка соба, имаше мали расправии околу тоа кој ќе биде во неа, ние или таа, оти Мила не сакаше да чуе патувањето да го спроведеме пред сведоци.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ќе дојдеш заедно со нас во паркот, да ни покажеш каде тоа се случило.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ќе видиш. Само ќе мораш да ми помогнеш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се разделивме. Дома немаше никој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не знам, можеби да, а можеби не, ќе видиме – се правев важна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- И јас не сум лошо дете. Ќе видиш.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Јас сум волшебник! Јас сум волшебник! - почна да вика Димче. - Јас можам сѐ! Штом е така, ќе видат...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ѕирна во торбата и што ќе види - риба!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Стрпи се малку, ќе видиме! - шепотеа шините. Еве ги, доаѓаат!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)