ниту (чест.) - име (имн.)

Жената си отиде, веројатно да се обеси некаде, а тој не ѝ го знаеше ниту името.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
„Тетка Клара,“ рече најстариот, седумнаесетгодишниот Густав. Не ја помести ниту името, ниту познатиот глас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Продолжи да дише еднолично, загледана во ѕидот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)