нека (чест.) - умре (гл.)

„Ќе ида, вели, кај ќе умре он — нека умра и јас“. Ама мерак, мајкатааа!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Да го види големиот дукат одблизу, после ако сака нека умре.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Нека умре тој. И јас преку жица. Уште ме стега овде.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
„Без него не седа, — вели, — па цела Софија и цела Бугарија да ми а аризате".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Верувајте, зашто многу ја сакав, дури не сакав да се пазам па си велев и нека умрам и јас со неа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Секој си вели: оти јас да умрам, нека умре оној што сака јас да умрам. Ако беше убава смртта и господ ќе умреше.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите да се предадат и барем вода напиени да умрат; други предлагаа да отворат, да се бијат и кој ќе успее да побегне, арно, кој ќе умре, нека умре јуначки.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)