нека (чест.) - пукне (гл.)

Ако гледа он, ќе гледам и јас; нека пукне, да вида шо ќе праве?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тешко нему, тогаш сè почнуваше од почеток, нека пукне срцето кога е улаво.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
— Тури мори, Вецо, да се напиеме; нека пукнат душманите, нека се радуваат пријатели! — заповеда чорбаџи Сиве и посегна да ја земе чашата од дизгот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)