нека (чест.) - врши (гл.)

Нивјето вакафски наполу ги даваме, па луѓето нека вршат таму.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
– Тогаш нека вршат агите наоколу – со извесна иронија проговори поп Јаков. – Ние ќе си седиме, ќе си јадеме, ќе си пиеме цело лето, а назиме, ќе даде господ студ, ќе видат невидат, ќе го напуштат нашето златно Мариово и ние ќе си излеземе на пролет како гуштеричките.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)