не (чест.) - чека (гл.)

- Не е проблем... нема никаков проблем...ако мора, мора! – му одговори таа - Јас не чекав многу само неколку месеци. Сама изорав.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Геманските железничари со своите возови не чекаат на оној воз ниту една минута, па и било кој друг ако задоцни.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој не чекаше многу да му ја исповеди оваа работа на Ордета, на кого сега му станаа појасни извесни постапки на девојката.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Летувачите од Охрид и од Крушево, болните од бањите, се враќаа дома не чекајќи да им изминат трите недели.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Белиот не чека сега многу. - Шах, - вели пак мајсторот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Таа не чека, му приоѓа и му ја зема раката.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој, иако му се паѓаше некаква улога на предводник и закрилник, не чекаше долго да му ја предаде иницијативата на Ордета, и да се пушти да биде воден од своето крштениче, на кое и без тоа му домачне да го гледа како се тутка и како одвај прозборува по некој збор, со загубен глас, на оние две-три места каде што прашаа за стан.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ајде, ајде, мајко, да тргнеме. Возот не чека!“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дишери, дишери, дишери, ) — и не чекајќи овие да излезат, ги фаќаа за раменици и ги исфрлаа како партали во дворот на дождот и снегот сред вириштата и калта до колена.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И овие го послушаа, ја отворија племната и се закопаа децата во сламата, а возрасните ги скрстија рацете и ги удрија главите ничкум.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Очите му се искривија и пашата просаска, не слушајќи го веќе и не чекајќи да заврши гласникот: - Сиктер!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А Данче не чека да се моли.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Извади во едно паниче сирење, па седна крај разгореното огниште, и не чекајќи ни малку да остинат, ги подбра компирите и не ги остави додека не се наполни до гуша.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Кој вели!? - рече Денко, па не чекајќи одговор го натегна грнчето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Настапи штама. Луѓето очигледно беа и вчудовидени и речиси исплашени зашто, по пауза, Стамен Мивката рече: „Луѓе! Ако е ова вистина, којзнае што не чека!“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не чекајќи да се доразбудат другите излезе во дворот за да се исплиска на чешмата, а таму му дојде Богатин.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А.А. не чекаше долго време за да минеме на главното: атеизмот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Јас ќе ги собирам, чичко! - рече Билјана и не чекаше да ѝ се рече двапати.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Како, а? Не чекаше одговор. Заповеда: - Префрлајте се.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
При следното одење во кино Филип не чекаше пак иницијатива од мојата братучетка за да ме допрати до дома. Самиот ми пријде и ми се понуди.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Она најужасното што ќе се станеше како да не чекаше мене и Ели да излеземе од зградата.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Во малиот ходник во кој мирисаше на мувла една врата беше подотворена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тропнавме на вратата. Децата ни рекоа да не чекаме, туку да влеземе. Вратата беше отворена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Жнеењето и веењето може да почекаат, државата не чека.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Значи, Бугарија требаше да им помогне или најкатегорички да рече: не чекајте од мене ништо.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Еве, јас ќе сум викиншка девојка! – кликнува, и не чекајќи ми го прашањето, возбудено додава: - Поради норвешкиот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тој не чекаше, тој сега ја нанишани така добро, што притоа цевката не му потрепери ни за влакно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Никој нѐ не чека за да се забавиме, велам, и ги потерувам кравата и магарето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Како ќе го криеме, братче Доксиме, велам, и кај ќе го криеме кога не знаевме каде е. Само се криело, велам, не чекало на нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не чекаат да им кажеш ништо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
-Ене нож во камарана, му велам на Лазора Ночески, ај барем мртвите да не чекаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Патлиџаните тогаш ги јадевме така, зелени. Не чекавме да се зацрвенат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе отидеа, секако, тиа не чекаат жртвата да им изгние пред очи, а раната од куршум ќе се зацереше самата од себе за да се исправам, за да станам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Но смртта никогаш не чека да ѝ се отвори, таа влегува сама и низ најмалата пукнатина на ѕидот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Реши конечно да не чека ни миг. Ја потискуваше секоја мисла која како пречка може да ѝ застане на патот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И повторно, сите како судници, не чекајќи одбрана, своите погледи ги вперија кон Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не чекам повеќе ни минутка, па тој да е и кралски син. - извергла Рада и замина низ сокакот, оставајќи ја Роска сама со нејзиниот инает. ***
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не чекајќи го одговорот, Рада продолжи со предизвикот, наведувајќи го Томо на потенок мраз.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Свртувајќи се кон Кејтеновиот син, му рече: - Кој си ти, ѓаволе? - и, не чекајќи одговор, му свирна една преку уши. Мислеше со десната рака.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Генералот не чекаше: со тапата страна од ножот на кожата го означи местото каде што ќе се сече.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Но смртта никогаш не чека да ѝ се отвори, таа влегува сама и низ најмалата пукнатина на ѕидот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
— Море, дома ли сте, бре домаќини? — викна. И не чекајќи одговор, тргна право горни крај.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
A кога ќе купи за новата невеста, ќе купи и за старата, за ќерки му што се одамна мажени, па и за бабата, и сама да се позачешлува, да не чека само на невестите итн. итн.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во ноември (поточно на 16.11.51) имам запишано Времето не чека.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Костадин не чека ни минутка, како што се смирува неговата раздвижена појава, така ја одзатнува својата воденица.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
При сѐ што нејќеле да ја даваат без Силјана, арно ама откај зетот не чекале и друго чаре не бидувало: или ќе им ја даделе или ќе ја оставеле; на зортот згора, за да не ѝ го расипат касметот, стрексале да им ја дадат и друго ништо.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Добро што не чекав, помислив. Униформата ќе ја вратат по еден час, исчистена од сета нејзина судбина и патувањата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Марш, серко! Посрани борци не ми требаат! Кузе не чека да му повторат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зашто во Прењес животот за него е таков.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не чекаше одговор. Рече: - Ќе ве вратиме, магариња, пак во Романија. Да јадете таму мамалига!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ја поминавме Кулата и вечерта стигнавме на албанската граница.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Она исто Кажани што го видов лани, во ноемери.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А дали ќе ја соблечам? - Ќе ја соблечеш Кире.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не чекавме многу на станиците. Другите возови нѐ чекаат нас, нѐ препуштаат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Јас ќе најдам каде да фатам. – рече Луман налутено. – И да ти кажам: другпат да не чекам како вечерва да ми кажеш кој платил кој не.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И, не чекајќи одговор, дојде до кладенецот, ја фрли гуњата од себе и седна на неа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Луман пак, неколку пати прости и повеќе пати рече дека ќе почека, но кога виде дека Бошко зачестува со такви молби, еден ден го пресече: - Не чекам јас . . .
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Сакаш лубеницата да е со црвено месо или со жолто, прашува тој но не чека одговор, само можат да се слушнат неговите влечки по плочките а малку подоцна нешто му кажува на Циган.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Мило ми е што си дојдена, Рајне, ама јас не чекам гости во дуќанот“, ѝ рекла тогаш Трајчеица, и тоа само за да си ја поништи горчината, така барем велеше дека ѝ рекла, но Рајна студена како мразулец, само се насмевнала, „и тоа со половина око, да извиниш“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога ништо не чекаш, нешто ќе дојде да те сопне, да те лизне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Војникот не чека и ја развалува вратата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И види сега! Кога ништо не чекаш, нешто ќе дојде да те сопне, да те лизне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Или, одете, не чекајте ме!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И не чекавме многу да ни се јават.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ништо не чекам, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не чекам да се направи голема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во градината собирам само црвени пиперки и патлиџани, црвени јаготки и црвени јаболка. ,Ирфане Пољубулгаре", ми велат. ,Ирфане, Ирфане", велам, не чекам улавиот прв да ми се тргне од патот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мажите веќе ракоплескаат, не чекаат да завршам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Тогаш, не чекај, побрзај, оти и мене многу ми се брза.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И неговите уснички прошепотија: Не чекај!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Па, кога знаеш, не чекај да те погази времето.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Под звездено стебло колку што трае Бог ќе чекам зашто не чекам само за себе да видам како се здружуваат коските на едно исто тело, како се извишува в троено делото на нејзиното величество – Татковината!
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Берберот, и самиот љубопитник, не чекаше ниту миг.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Не чекаше потврда. Ја спушти слушалката и побара: - Побарај ми го главниот интендант! - рече отсечно.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие не чекаа двапати да им се каже.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
И не чекајќи ни да запре возот сосема, на знак на Белича, обајцата искокнаа на задната врата и преку шините што блескаа од утринската роса, се изгубија во темнината.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
СИМОН: Веќе ни за јадење не чекате.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ЈАКОВ: Веќе не чекам официјални покани. Го земам она што ми треба. БОЖО: Што ти треба? ЈАКОВ: Она што го земам. БОЖО: Уште имам власт.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Што секој ден, секој час, морам да донесувам значајни одлуки кои историјата ги наметнува, на кои не чека и кои не ги простува. Знаеш ти каков е тој притисок?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Не чекав ниту момент, туку љубезно им пријдов на двајцата момци.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Јас ќе ги собирам, чичко! - рече Билјана и не чекаше да ѝ се рече двапати.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Билјана не чека да ѝ се рече двапати. Седнува меѓу мене и старецот, го држи цвеќето в рака и чека.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Рибата не чекаше да ѝ се рече двапати.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Никого не чекам, - рече Белото. - Пчелите, пеперутките и луѓето ги чекаат моите цветови.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)