не (чест.) - плука (гл.)

Фрли го што подалеку, натфрли го јадливо, разјадливо - не плукај, подголтни - да нема мера расцепот во овој расчепен разговор јаз-говор, јас-говор пред овој исплазен јазик при таа жега во умот нишан на нишан јас на ти.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Си замина човекот, ја скрши стомната, вели. - Ај, не плукај спроти ветрот! 182
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— Не зинувајте толку, не плукајте кај ќе втасате.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никој не грицка семки и не плука по подот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
13. НОВ БУНАР КОПАЈ, ВО СТАРИОТ НЕ ПЛУКАЈ - зашто и водите подземни скршнуваат патем, не се знае на каков истек ќе наидеш тука - еднипати свеж и бистар, другипати матен...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)