не (чест.) - отвора (гл.)

Тој в црква никогаш не отвораше уста. Ама ниту да зине.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Одлучив да молчам, да не отворам непотребно нов фронт.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Глупаво ќе беше од него, внук на еден од тројцата синови на Исхак бег, најголемиот градител на Скопје, да не отвора очи и уши.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не помрднувајќи се, не отворајќи ги очите, ја спружи раката.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се заделил, ко пес пред пцовисување, и уста не отвора.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тропаше Полин на вратата, ја молеше да влезе внатре, но таа не отвораше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
45. ГЛАДНА МЕЧКА НЕ ИГРА ОРО - туку по селото го дебне пленот: не отворај ги дверите на дворот и на сокак не излегувај, жено...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
И така, не отворајќи уста, а водејќи дијалог со сите нив, Пелагија стигна до зората.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Пак чукам, упорно удирам со тупаниците и со колената и со големите војнички цокули. Никој не отвора.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Колку поскраја толку поарно, почнавме јас и таа да шетаме по улици.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И убаво се стуткува во фланелскиот шал и веќе уста не отвора.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Немам веќе раце“, рече не отворајќи ги очите. 21
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)